Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012, ΠΑΡΚΟ ΦΙΞ
Για
μια ακόμα χρονιά βρισκόμαστε εδώ για να αποδείξουμε ότι οι μετανάστες
και οι μετανάστριες που οδηγήθηκαν με τον πιο βίαιο τρόπο στην
προσφυγιά, στην ξενιτιά, εξαιτίας πολέμων, πείνας, φασιστικών
δικτατορικών καθεστώτων και διωγμών, είναι και θα είναι ταξικά αδέλφια
μας, νοιώθουμε διεθνιστική αλληλεγγύη. Δεν κλείνουμε τα μάτια στο
πρόβλημα, δεν το εξιδανικεύουμε, ούτε το ωραιοποιούμε, ούτε έχουμε
δικαίωμα να το κρύψουμε κάτω από το μαξιλάρι. Είναι υπαρκτό πρόβλημα.
Όμως πριν αγγίξουμε για μια ακόμα φορά το σοβαρό αυτό θέμα,
ξεκαθαρίζουμε το βασικό, το θεμελιακό πρόβλημα, ότι απορρίπτουμε τον
ρατσισμό, τον εθνικισμό, την ξενοφοβία. Απορρίπτουμε κάθε πολιτική και
πρακτική του «διαίρει και βασίλευε», κάθε ενέργεια που οδηγεί στην
καλλιέργεια έχθρας ανάμεσα στους λαούς.
Από
εκεί και πέρα συζητάμε, προτείνουμε και στους Έλληνες εργαζόμενους αλλά
και στους μετανάστες. Όλοι μας έχουμε ευθύνη, πριν απ όλα όμως εμείς
που δεχόμαστε το κύμα της μετανάστευσης.
Πάγια
θέση μας είναι ότι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί και
καταπιεσμένοι στις χώρες τους, πρέπει να μένουν σ’ αυτές, γιατί αυτοί
αποτελούν πολύτιμη δύναμη αγώνα για να πολεμούν τις δυνάμεις κατοχής,
τους ξένους αλλά και ντόπιους δυνάστες, να πολεμούν το σύστημα της
καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Και εμείς στις χώρες μας να
αναπτύσσουμε κίνημα διεθνιστικής αλληλεγγύης, έμπρακτης ηθικής και
υλικής βοήθειας.
Όμως
αυτή η ιδανική επιλογή δεν είναι εύκολη. Γιατί όπως ξέρουμε υπάρχουν
χώρες που για μια σειρά λόγους το εργατικό λαϊκό κίνημα είναι από σχεδόν
ανύπαρκτο μέχρι και πολύ αδύνατο, ότι η ταξική αλληλεγγύη και ενότητα
εμποδίζεται από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, από την πολιτική του
εξουσία με διάφορους τρόπους. Ότι το κίνημα διώκεται σε αρκετές χώρες
μέχρι θανάτου, γι αυτό άλλωστε πυκνώνει και το κύμα της πολιτικής
προσφυγιάς.
Γνωρίζουμε
ακόμα ότι το αστικό πολιτικό σύστημα κάνει ό,τι μπορεί για να
υπονομεύει τον αγώνα ενός τμήματος εργαζομένων με άλλο, μιας περιοχής με
άλλη, προκαλεί συστηματικά ως και εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα σε φυλές,
λαούς με διαφορετική γλώσσα και έθιμα. Ξέρουμε καλά ότι η φτώχεια, η
καταπίεση, ο αναλφαβητισμός και η κοινωνική καθυστέρηση, αλλά και το
ένστικτο της αυτοσυντήρησης οδηγεί χιλιάδες φτωχούς, εξαθλιωμένους και
διωκόμενους στην ξενιτιά. Ούτε ο κίνδυνος της ζωής τους δεν τους
αποτρέπει να αναζητήσουν την επιβίωση, όσο πιο μακριά γίνεται.
Είναι τα θύματα του καπιταλισμού, του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της κρατικής βίας και καταστολής, της στυγνής εκμετάλλευσης.
Άλλωστε
στην χώρα μας έχουμε ζήσει τέτοιες εμπειρίες. Πάνω από 1 εκατομμύριο
Έλληνες και Ελληνίδες έφυγαν στην 10ετία του ’50 και του ’60 από την
χώρα μας και μάλιστα σε μια περίοδο που τα αστικά κόμματα ετοίμαζαν την
σύνδεση με την ΕΟΚ. Τι έπρεπε τότε να πούμε, ότι καθήκον τους ήταν να
μείνουν και να παλέψουν στην Ελλάδα;
Επομένως
για μας το ζήτημα είναι να υπερασπιστούμε όσο γίνεται, είτε έχουμε
κρίση, είτε όχι, τα συμφέροντα των Ελλήνων και μεταναστών, να τους
ενώσουμε στον κοινό αγώνα κατά της ταξικής αδικίας και του πολέμου.
Θέση
μας είναι να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν ποιος είναι ο αντίπαλος
στην χώρα τους, αλλά και στην χώρα υποδοχής. Γιατί όλες οι
καπιταλιστικές χώρες υποδοχής στην Ευρώπη άνοιξαν την πόρτα τους στους
μετανάστες, γιατί ακριβώς θα μεγάλωναν τα κέρδη, τους χρησιμοποίησαν για
να ρίξουν πιο κάτω την αξία της εργατικής δύναμης. Μόνο που την πόρτα
την ανοιγοκλείνουν ανάλογα με την συγκυρία. Η ΕΕ θέλει ελεγχόμενη
μετανάστευση, καθώς η καπιταλιστική κρίση έχει αυξήσει τον εφεδρικό
στρατό των ανέργων, και οι μισθοί και των ντόπιων εργαζομένων έχουν
μειωθεί δραματικά.
Αλλά ελεγχόμενη μετανάστευση δίχως βία και καταστολή, δίχως να αυξάνεται η παράνομη μετανάστευση δεν υπάρχει.
Λόγου
χάρη μια σειρά μετανάστες που δούλευαν νόμιμα, όπως λέγεται με χαρτιά
και άδεια στην χώρα μας, χάνουν το δικαίωμα λόγω ανεργίας, και απότομα
γίνονται λαθραίοι.
Όσο
και να φυλάσσονται τα σύνορα, όταν οι λαοί λιμοκτονούν και πεθαίνουν
τότε υπάρχουν πάντα τρόποι και τρύπες, όπως και δουλέμποροι για μη
σταματά το κύμα.
Κι
όταν ένας πόλεμος ετοιμάζεται τότε μπορούμε να φανταστούμε ότι το κύμα
θα φουντώσει. Αναφερόμαστε καθαρά και παστρικά στις όποιες ετοιμασίες
γίνονται για εισβολή στην Συρία και το Ιράν. Η Ελλάδα μήπως θα μείνει
ανέγγιχτη από ένα ενδεχόμενο κύμα μεταναστών;
Ιδού λοιπόν οι θέσεις μας ως ΚΚΕ απέναντι στην συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, απέναντι στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ξεκαθαρίζουμε
ότι οι δικές μας θέσεις επικαιροποιούνται με βάση τις εξελίξεις, και
δεν τις αλλάζουμε για προεκλογικούς σκοπούς όπως έκαναν τα άλλα κόμματα
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και με απειλές κατά των
μεταναστών για να μη χάσουν ψήφους προς την φασιστική ρατσιστική ΧΡΥΣΗ
ΑΥΓΗ, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ που μείωσε τα θετικά του αιτήματα για να πάρει
και αυτός ψήφους, όπως συνήθως δηλαδή κάνουν όλοι.
Εμείς
καταρχήν θέσαμε στην Βουλή, κατά την διάρκεια των προγραμματικών
θέσεων, ότι πρέπει η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη να παρέμβει κατά της
ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που χρησιμοποιεί λεκτική και σωματική βία κατά των
μεταναστών και των μεταναστριών.
Παλεύουμε
ώστε Έλληνες και αλλοδαποί εργαζόμενοι μετανάστες να δρουν ενεργητικά
στα εργατικά σωματεία, στις επιτροπές ανέργων, σε κάθε μορφή συσπείρωσης
στις γειτονιές, με κοινά αιτήματα, με κοινό αγώνα κατά των δολοφονικών
επιθέσεων των ναζιστικών οργανώσεων, των κρατικών και παρακρατικών
μηχανισμών καταστολής.
Έχουμε
μηδενική ανοχή απέναντι στα εγκληματικά κυκλώματα που στρατολογούν
εξαθλιωμένα άτομα, και έλληνες και μετανάστες. Αν θέλουν να χτυπήσουν
την εγκληματικότητα που αυξάνει δυστυχώς να χρησιμοποιήσουν την
αστυνομία κατά του οργανωμένου πρώτα και κύρια εγκλήματος, να πάρουν
μέτρα πρόληψης κατά του κοινού εγκλήματος, αντί να στέλνουν διμοιρίες
αστυνομικών έξω από τις πύλες των εργοστασίων, ή σε κάθε λαϊκή
κινητοποίηση και μετά να βγαίνουν περίλυποι και γεμάτοι ανησυχία γιατί
αυξάνονται τα κρούσματα αυτοδικίας, ή γιατί οργανώνονται αυτόκλητοι
προστάτες του νόμου και της τάξης, που θα αποτελέσει θερμοκήπιο για την
παρακρατική καταστολή και κατά των ελλήνων αγωνιστών.
Δεν
συμφωνούμε με τις θέσεις των άλλων κομμάτων και της κυβέρνησης που λένε
ότι ευαγγέλιο για την πολιτική τους είναι η κοινή Μεταναστευτική
Πολιτική της ΕΕ, από την στιγμή που η ίδια η ΕΕ περιπλέκει και οξύνει το
ζήτημα και λόγων των εσωτερικών κρατικών ανταγωνισμών, δυσκολεύει την
μετακίνηση των μεταναστών και προσφύγων να πάνε σε κράτη - μέλη της.
Υποστηρίζουμε
βεβαίως την φύλαξη των συνόρων, όμως αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπίσει
από μόνη της, όπως ήδη είπαμε, τα μεγάλα κύματα προσφύγων εξ αιτίας
πολέμων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Ούτε εμείς συμφωνούμε με την
φύλαξη από την ΦΡΟΝΤΕΞ. Ακόμα και αν ληφθούν κάποια άμεσα μέτρα
ανακούφισης του προβλήματος, χρειάζεται ριζική αντίθεση και απειθαρχία
στον Κανονισμό Δουβλίνο 2 και τη συνθήκη Σένγκεν που ευθύνονται για τον
εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών.
Είμαστε
ριζικά αντίθετοι στην καταστολή σε βάρος των μεταναστών τόσο στα σύνορα
όσο και στο εσωτερικό, που είναι και αντιλαϊκή αλλά και αδιέξοδη,
πράγμα που το αποδεικνύει η ελληνική και διεθνής πραγματικότητα.
Έχουμε
ταχθεί υπέρ της αυτοδίκαιης κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας για τα
παιδιά που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα με αίτησή τους μετά την
ενηλικίωση όπως ισχύει στην Ιταλία. Είμαστε υπέρ της εγγραφής των
παιδιών που γεννούνται ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα σε ειδικά δημοτολόγια,
με απολύτως ίσα δικαιώματα.
ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗΣ
- Διευκόλυνση της εξόδου των μεταναστών – προσφύγων προς τα κράτη - μέλη της ΕΕ που επιθυμούν.
-
Δημιουργία ανθρώπινων, ανοικτών, υγιεινών και δημόσιων χώρων προσωρινής
φιλοξενίας μεταναστών, όπου θα παρέχονται ιατροφαρμακευτική φροντίδα,
προληπτικές εξετάσεις και αν χρειάζεται να γίνονται εμβολιασμοί. Ειδική
φροντίδα για γυναίκες εγκύους, ανήλικα παιδιά, θύματα κυκλωμάτων
διακίνησης ανθρώπων και απαγόρευση της απέλασής τους.
-
Νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα και
έχουν δημιουργήσει βασικούς δεσμούς με την χώρα, έχουν δημιουργήσει
οικογένεια. Απλοποίηση των διαδικασιών ανανέωσης, αποσύνδεση από τη
συγκέντρωση αριθμού ενσήμων και σύμβαση με εργοδότη, κατάργηση των
παράβολων και προστίμων. Ισότιμη πρόσβαση στην δημόσια και δωρεάν υγεία,
πρόνοια, παιδεία, ανεξάρτητα από τα νομιμοποιητικά έγγραφα. Ίσα
εργατικά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα. Δυνατότητα μεταφοράς των
ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων από και προς τις χώρες
προέλευσης με την υπογραφή διακρατικών συμφωνιών. Υπογραφή διμερών
διακρατικών συμφωνιών με όλες τις χώρες από τις οποίες προέρχεται
μεγάλος αριθμός υπηκόων τους στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση, όσο είναι
δυνατόν, των προβλημάτων μετανάστευσης.
Καμία
συμμετοχή ή διευκόλυνση εκ μέρους της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές
επεμβάσεις, π.χ. Συρία. Να επιστρέψουν τα ελληνικά στρατεύματα, να
κλείσει η βάση της Σούδας.
Ο αγώνας σε τελευταία ανάλυση είναι αγώνας αντιιμπεριαλιστικός, αντικαπιταλιστικός.
ΑΘΗΝΑ 13/07/2012 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
