Έλα
και εσύ, πάρε μέρος στις εκδηλώσεις του 38ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή.
Ένωσε τη φωνή σου με τους χιλιάδες νέους και νέες που οι ανάγκες, τα
όνειρά τους, οι ελπίδες τους δε χωράνε στο σύστημα της εκμετάλλευσης,
της φτώχειας και της χρεοκοπίας του λαού.
Οι εκδηλώσεις του 38ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή, απ’ άκρη σ’ άκρη, σ όλη τη χώρα, είναι για ακόμα μια χρονιά το αντάμωμα της νιότης, της ελπίδας και του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.
Αυτά που ζούμε σήμερα δεν αξίζουν σε κανέναν. Γι’ αυτό το φεστιβάλ γίνεται η συνάντηση:
Των νέων εργατών και εργατριών που βιώνουν στο πετσί τους τη στυγνή εκμετάλλευση, τους μισθούς των 400 και 200 ευρώ, τα σκλαβοπάζαρα της μερικής απασχόλησης.
Των χιλιάδων ανέργων που τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους, τους στερούν το δικαίωμα στη δουλειά, τους τσακίζουν τα όνειρα, τους πετάνε στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Των μαθητών και σπουδαστών που οι οικογένειές τους ματώνουν για να μορφωθούν. Που ονειρεύονται να έχουν δουλειά και τους δίνουν ανεργία.
Των νέων ζευγαριών που σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες παλεύουν να φτιάξουν οικογένεια, να ανοίξουν το δικό τους σπίτι.
Οι εκδηλώσεις του 38ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή, απ’ άκρη σ’ άκρη, σ όλη τη χώρα, είναι για ακόμα μια χρονιά το αντάμωμα της νιότης, της ελπίδας και του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.
Αυτά που ζούμε σήμερα δεν αξίζουν σε κανέναν. Γι’ αυτό το φεστιβάλ γίνεται η συνάντηση:
Των νέων εργατών και εργατριών που βιώνουν στο πετσί τους τη στυγνή εκμετάλλευση, τους μισθούς των 400 και 200 ευρώ, τα σκλαβοπάζαρα της μερικής απασχόλησης.
Των χιλιάδων ανέργων που τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις τους, τους στερούν το δικαίωμα στη δουλειά, τους τσακίζουν τα όνειρα, τους πετάνε στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Των μαθητών και σπουδαστών που οι οικογένειές τους ματώνουν για να μορφωθούν. Που ονειρεύονται να έχουν δουλειά και τους δίνουν ανεργία.
Των νέων ζευγαριών που σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες παλεύουν να φτιάξουν οικογένεια, να ανοίξουν το δικό τους σπίτι.
Είναι η συνάντηση όλων εκείνων που «δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό», που «βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο».
Είναι το τραγούδι του νέου εργαζομένου, η αισιοδοξία της νέας μητέρας, τα όνειρα του μαθητή, η ελπίδα του νέου ανέργου, είναι η πίστη του αγωνιστή, είναι η ζωή όπως θα τη χτίσουμε στις σκαλωσιές του μέλλοντός μας.
Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται!
Οι εκμεταλλευτές σου, τα κόμματά τους, η λυκοσυμμαχία της ΕΕ σε θέλουν ανοργάνωτο, σκλάβο, απομονωμένο. Να αναζητάς λύσεις στους λαβύρινθους των ψευδαισθήσεων. Στις εναλλαγές κυβερνήσεων όπου στα πλαίσια του καπιταλισμού αποτελούν όργανα της εξουσίας του. Έτσι, τα χέρια τους θα είναι ελεύθερα, να εντείνουν την εκμετάλλευση, να κλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι εργάτες, να φέρνουν νέα μνημόνια και άλλα αντιλαϊκά μέτρα.
Ψηλά το κεφάλι! Δεν είναι η μοίρα μας να ζούμε έτσι, ούτε να ελπίζουμε στα ψίχουλα. Δώσε το χέρι σου στον διπλανό σου, το συνάδελφο, το συμμαθητή και οργανώσου.
Η λύση ξεκινάει με οργανωμένη δράση, αλληλεγγύη και αγώνα παντού. Στο εργοστάσιο, το γραφείο, το σχολείο, τη σχολή, τη γειτονιά. Που σημαίνει πλατιά συζήτηση και μαζική συμμετοχή. Συλλογικότητα, επιλογή στόχων και αιτημάτων. Συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις.
Δυνάμωσε τα σωματεία, τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τις επιτροπές αγώνα, τα συντονιστικά. Πάλεψε για ό,τι δικαιούσαι και έχεις ανάγκη. Ενάντια σε αφεντικά, μνημόνια και ΕΕ.
Πάρε την υπόθεση στα χέρια σου, μαζί με όσους ζουν τα βάσανα του εκμεταλλευτικού συστήματος. Έξω από κάθε χώρο δουλειάς και εκπαίδευσης τα κόμματα της πλουτοκρατίας, οι πουλημένοι συνδικαλιστές, τα φερέφωνά τους. Έξω τα συμφέροντα και οι δυνάμεις της πλουτοκρατίας. Συμπορεύσου παντού με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.
Μη δέχεσαι να βαδίσεις το δρόμο που σου επιβάλλουν οι εκμεταλλευτές. Με υποταγή στην ΕΕ, με συμφιλίωση με την εργοδοσία, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε χαραμάδα φιλολαϊκής πολιτικής.
Καμιά αυταπάτη! Καμιά αναδιαπραγμάτευση εντός της ΕΕ, κανένα νέο σχέδιο, με όποια χρώματα και αν βάφεται, δεν μπορεί να δώσει ανάσα στο λαό. Γιατί υποτάσσεται στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, δηλαδή υπέρ της κερδοφορίας τους, της νέας καπιταλιστικής ανάπτυξης που σημαίνει νέα δεινά, νέα μέτρα, με τσακισμένο το λαό και τα δικαιώματά του. Το θέμα δεν είναι εάν θα εφαρμοστούν τα αντιλαϊκά μέτρα σε δύο ή τρία χρόνια , αλλά να μην εφαρμοστούν, να ανατραπούν.
Μπορείς να επιλέξεις και να περπατήσεις το δρόμο που αξίζει σε σένα και την τάξη σου. Το δρόμο της ανατροπής του συστήματος της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της φτώχειας.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία
Η εργατική τάξη είναι πανίσχυρη, όταν είναι οργανωμένη και αποφασισμένη στην πάλη για τη δική της εξουσία και τη λαϊκή οικονομία. Σ’ αυτό τον αγώνα κάθε νέος έχει δύναμη, μπορούν να βρουν διέξοδο τα όνειρα και οι ανάγκες σου.
Η εργατική – λαϊκή εξουσία μπορεί να δώσει λύση σε όλα τα προβλήματα: να εξαλείψει την ανεργία, να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά, να προσφέρει δωρεάν μόρφωση και περίθαλψη σε όλους, να απαλλάξει τις οικογένειες απ’ το βραχνά των στεγαστικών δανείων, με κατοικία για όλους, να δώσει στο λαό το δικαίωμα να απολαύσει τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, την αναψυχή, τις διακοπές.
Η λαϊκή ευημερία θα επιτευχθεί με την κατάργηση της ιδιοκτησίας των επιχειρηματικών ομίλων. Γι’ αυτό παλεύουμε οι επιχειρήσεις, ο ορυκτός πλούτος, ο πλούτος που βγαίνει από τη θάλασσα, τη γη να γίνει λαϊκή περιουσία.
Οι αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας μας είναι μεγάλες.
Στο σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα όμως καταστρέφονται ή αξιοποιούνται με κριτήριο την κερδοφορία των μονοπωλίων.
Ενώ μπορούν να αξιοποιηθούν για την ικανοποίηση των λαϊκών, των δικών σου αναγκών.
Γνώρισε τις θέσεις του ΚΚΕ από πρώτο χέρι. Όχι από αυτά που λένε όσοι τις πολεμάνε. Οι εκμεταλλευτές και όσοι θέλουν να υποτάξουν το λαό και τη νεολαία στο σύστημά τους, διαστρεβλώνουν και πολεμάνε με λύσσα το ΚΚΕ, γιατί μένει αταλάντευτο στον αγώνα για τη λευτεριά από τα καπιταλιστικά δεσμά .
Η εργατική – λαϊκή εξουσία μπορεί να καταργήσει τα μνημόνια, να διαγράψει το χρέος, με αποδέσμευση από την ΕΕ. Γι’ αυτό χρειάζεται ανατροπή των μονοπωλίων και του πολιτικού τους συστήματος. Μόνο έτσι θα είναι κυρίαρχος, ανεξάρτητος ο λαός, έτσι θα ζήσει πραγματικά ευτυχισμένα.
«Δίνε το χέρι σε όποιον σηκώνεται… (Γκόρκι)
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία…» (Μπρεχτ)