του Λευτέρη Μπαρμπαγιάννη - Γραμματέα της ΤΕ Χίου του ΚΚΕ
Πολλά ακούμε και για τις τοπικές εκλογές της 8ης Οκτώβρη για την τοπική Διοίκηση «Ικανοί», «συνεργάσιμοι», με «επιχειρηματικό πνεύμα», «ανεξάρτητοι», «γνώστες της αγοράς» και «μάγοι απορροφητικότητας κονδυλίων», «αναπτυξιακοί» και με σεβασμό στους «δημοσιονομικούς κανόνες»... Αυτά είναι ορισμένα από τα υλικά που συχνά περιγράφουν τις «ικανότητες» υποψηφίων περιφερειαρχών και δημάρχων, δημοτικών συμβούλων τα άλλα κόμματα, καλώντας τον λαό να τα κάνει και κριτήριο ψήφου στην κάλπη την Κυριακή.
Είναι τα κριτήρια της αγοράς και των επιχειρηματικών ομίλων, γνωστά και δοκιμασμένα. Η εμπειρία της συνταγής όμως είναι γνωστή. Είναι η «ευκαιρία επενδύσεων», με τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού, η παραχώρηση υπηρεσιών σε εργολάβους, φορτώνοντας τα βάρη στον λαό, οι «φτηνές και ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις. Αυτή τη συνταγή υπογράφουν πρώτοι περιφερειάρχες και επίδοξοι Δήμαρχοι με ξεχείλωμα των ωραρίων, «Λευκές Νύχτες» και τις «Μαύρες Παρασκευές», με δουλειά τις Κυριακές, προώθηση των συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Πετυχημένη συνταγή, απέναντι όμως στις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Ποιος μιλάει για όλα αυτά;
Αντίθετα, προσπαθούν να υποβαθμίσουν αυτούς τους στόχους δίνοντας βάρος σε πρόσωπα από το συγγενικό και φιλικό περιβάλλον, φιοριτούρες για «όμορφες», τις «έξυπνες», «ψηφιακές» πόλεις, τόνους «άσφαλτα», όμορφα βίντεο και υποσχέσεις.
Η συνταγή τους αυτή, οδηγεί στην αύξηση της ανταποδοτικότητας, των δημοτικών τελών, τα χαράτσια στα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, για να μην ...επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ιεραρχούν κονδύλια και υποδομές σε έργα βιτρίνας, μιλούν για «τουριστικό προϊόν» και πνίγουν στη λάσπη τα έργα υποδομής που έχει ανάγκη ο λαός για να μην πνίγεται, να μην καίγεται, να μην κινδυνεύει από σεισμούς, να έχει ασφαλή σχολεία, επειδή δεν έχουν ανταποδοτικότητα. Κανείς υποψήφιος σε αυτούς τους χώρους, ακόμα και με καλές προθέσεις, δεν θα μπορεί και δεν θα είναι σε θέση να σταματήσει αυτή την πορεία, παρά μόνο να την υπηρετήσει!
Σε αυτή τη συνταγή ομονοούν η παράταξη του κ. Κάρμαντζη, του κ. Μαλαφή, του κ. Τριαντάφυλλου, του κ. Καραβασίλη στο Δήμο, του κ. Στεφανή, του κ. Μουτζούρη και λοιπών στην Περιφέρεια. Όσο καλές προθέσεις κι αν έχουν οι υποψήφιοι σε αυτούς τους χώρους, όσο «κοντινά πρόσωπα» κι αν είναι σε κάποιον, δεν μπορούν να υπερβούν την πολιτική τους λειτουργώντας προς όφελος των πολλών. Οι εκλογές αυτές λοιπόν είναι πολιτικές όσο κι αν τις ντύνουν με πρόσωπα και συγγενικές αντιλήψεις.
Σε αυτό το δρόμο, η κυβέρνηση δεν έχει κανένα πρόβλημα μαζί με τους μπλε, να βολεύεται και με πράσινους και με ροζ και με διάφορους «ανεπίσημους» που προωθούν αυτή την πολιτική. Γι’ αυτό στη Χίο και το Β. Αιγαίο βρίσκονται όλοι μέσα σε όλους ακόμη και με γνωστούς ακροδεξιούς και ρατσιστές αρκεί να συμφωνούν στο «παρασύνθημα» του κοινού αντιλαϊκού δρόμου...
Με την «αρμονική συνεργασία με το κράτος», ανεξαρτήτως προσώπων, τόσα χρόνια κατάφεραν να εξαφανίσουν την ΠΦΥ στα νησιά, να υποστελεχώσουν τη Δημόσια Υγεία και πρόνοια, να τα αφήσουν απροστάτευτα από αντισεισμική, αντιπλημμυρική και αντιπυρική θωράκιση, με κακής ποιότητας ανεπαρκές νερό, να μένουν χωρίς ουσιαστική πρόσβαση για τα ΑμεΑ και με τον τίτλο των «φυλακών ψυχών». Είναι όντως ικανοί να μοιράζουν εκατομμύρια σε επιχειρηματικούς ομίλους με διαδικασίες fast track.
Με αυτή τη συνταγή, ανεξαρτήτως προσώπων, ετοιμάζουν επέλαση στο περιβάλλον με πράσινες μπίζνες σε ανεμμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, που θα μετατρέψουν τα νησιά σε εξαγωγείς ενέργειας και θα εκτοξεύσουν εκ νέου τις τιμές για τη λαϊκή οικογένεια. Γιατί δεν παίρνουν θέση σε αυτά;
Δεν λένε μια κουβέντα για την πρόσφατη κατάργηση των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου της ΝΔ, που προμηνύει νέα θύελλα στο λαϊκό εισόδημα, γιατί θα μπουν μπροστά στην εμπορευματοποίηση των πάντων. Ποιο πρόσωπο, ποιος γνωστός και φίλος μπορεί να ανατρέψει αυτή τη λογική μέσα από τα ψηφοδέλτιά τους;
Αν αποδείχθηκε κάτι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, είναι πως ό,τι κέρδισε ο λαός, όποια μέτρα και ανάσες απέσπασε προς όφελός του, το κατάφερε όταν επέλεξε να συγκρουστεί οργανωμένα με αυτήν την πολιτική και τους εκπροσώπους της, στην κυβέρνηση, στις Περιφέρειες, στους δήμους, που του πουλούσαν συμπάθεια, υποσχέσεις και ...μεταξωτές κορδέλες. Έχουμε γνώση στη Χίο ειδικά με τον λαϊκό ξεσηκωμό στο ζήτημα του προσφυγικού, στους αγώνες στα σχολεία, για τη στελέχωση της υγείας κ.α. Τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα χωρίς αυτούς τους αγώνες.
Πραγματικά ικανοί για το λαό και τα πραγματικά του συμφέροντα είναι δήμαρχοι, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι που δίνουν μάχες στο πλευρό του για τα δικαιώματα και τις ανάγκες του, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τα ΣΔΙΤ, στη φοροαφαίμαξη και την ανταποδοτικότητα που σημαίνει βάθεμα της εμπορευματοποίησης παντού.
Ικανοί για τον λαό είναι οι εκλεγμένοι που παλεύουν μέσα και έξω από τα Δημοτικά και τα Περιφερειακά Συμβούλια για μέτρα ανακούφισης των νοικοκυριών από φόρους και τέλη, μεγαλύτερη φορολόγηση των ομίλων. Αυτοί που συγκρούονται με την πολιτική που παραδίδει ελεύθερους χώρους στην επιχειρηματική δράση, με την πολιτική τού «πάμε κι όπου βγει». Που είναι «κακός μπελάς» για κυβέρνηση, υπουργούς και παρατρεχάμενους, για τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που δεν μπορούν να τους βάλουν στο χέρι.
Η ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση», μπορεί να εξασφαλίσει την
εκλογή δοκιμασμένων υποψηφίων στους αγώνες για το δίκιο των πολλών. Ιδιαίτερα στη Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου να τη στείλουμε στο 2ο γύρο, με τον αέρα της δυναμικής που ανέδειξε πρόσφατα το ΚΚΕ 2ο Κόμμα στη Λέσβο και τη Σάμο, 1ο Κόμμα στην Ικαρία και με τη δυναμική ανάπτυξη στη Χίο, μπορούμε!
Έτσι, ο λαός μπορεί να είναι αισιόδοξος μπροστά στα ακόμα πιο δύσκολα που έρχονται, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει τις μάχες για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες του. Για Υγεία, Παιδεία, συγκοινωνίες, καθαρό νερό, πρόσβαση, έργα προστασίας με διεκδίκηση κονδυλίων για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.