Για πολλοστή φορά την Τρίτη 13 Ιούνη θα βρεθούμε έξω από την πύλη του νοσοκομείου Χίου να διαμαρτυρηθούμε και να απαιτήσουμε τα αυτονόητα.
Όλες τις φορές και από οποιεσδήποτε θέσεις υπηρετούσαμε ή υπηρετούμε στο μαζικό κίνημα, ο κινητήριος μοχλός ήταν και παραμένει το χρέος μας στο ταξικό μας καθήκον. Να αντιταχθούμε σε όλες τις διαχρονικές πολιτικές των ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, μαζί και χώρια, με μνημόνια και χωρίς μνημόνια, που θεωρούν τις ζωές μας και την υγεία μας κόστος, ζημιά για ένα αστικό κράτος, που οδηγεί σε προδιαγεγραμμένα εγκλήματα, αντί να επενδύει στην προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Η τοποθέτηση του κ. Πνευματικού, παρά την απόσυρσή του για λόγους θεαθήναι από το ψηφοδέλτιο της ΝΔ, δεν επιβεβαιώνει καμιά κρυφή ατζέντα της ΝΔ. Επιβεβαιώνει τη φιλοσοφία και της ΝΔ και των άλλων κομμάτων που υπηρετούν το κεφάλαιο, ότι στην καπιταλιστική ηθική, η «δεοντολογία» Μένγκελε, δεν είναι παρά φύση, αλλά κατά φύση του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος που ζούμε.
Όλο αυτό το διάστημα, γινόμαστε μάρτυρες μια κατακλυσμιαίας προπαγάνδας για τη σταθερή Ελλάδα, την επενδυτική βαθμίδα που θα σηματοδοτήσει την περαιτέρω ανάπτυξη, το ταμείο ανάκαμψης και τα 350 και βάλε προαπαιτούμενα και που κάτω από την πίεση του ΚΚΕ, ακόμα και ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης «παραδέχτηκε» ότι λειτουργεί ως μνημόνιο, ότι αποτελεί δανειακή σύμβαση υπογεγραμμένη και από τους άλλους πρόθυμους για όλες τις δουλείες του κεφαλαίου το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά, επίσης μπούσουλα και για όλα τα άλλα λεγόμενα μικρά κόμματα, με μεγάλες όμως κυβιστήσεις στο μονόδρομο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Πολύς κόσμος, οι λαϊκές οικογένειες, εμείς οι ίδιοι, αδυνατούμε να διακρίνουμε την ταξική αλήθεια, χωμένη μέσα στα νούμερα, τα συν και τα πλην, τα εικονικά ή μη έργα.
Αδυνατούμε να κατανοήσουμε, ότι πίσω από όλα αυτά, βρίσκεται ο ιδρώτας και το αίμα των εργαζομένων που παράγουν τον πλούτο και όλη αυτή την ανάπτυξη μιας τεράστιας κερδοφορίας με κρίση και χωρίς κρίση. Μιας κερδοφορίας που αποτελεί τη μόνη σταθερή αξία του καπιταλισμού και του πολιτικού του προσωπικού.
Γι' αυτό σε όλη την Ελλάδα δεν έχουμε πληρώματα για τα ασθενοφόρα, γι αυτό δεν έχουμε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό, γι αυτό ιδιωτικοποιούν την υγεία μεταφέροντας επί πληρωμή το απόγευμα τις ιατρικές πράξεις, ενώ το πρωί για ραντεβού περιμένουμε μήνες, γι' αυτό λείπουν φάρμακα, αναλώσιμα και τόσα άλλα, που ονομάζονται «εκσυγχρονισμοί», «διαρθρωτικές αλλαγές», «μεταρρυθμίσεις» και άλλα εύηχα, ώστε κανείς από μας να μην καταλαβαίνει τις σε βάρος μας πολιτικές που τσακίζουν τις ζωές μας .
Κι έρχεται μια στιγμή, που το νούμερο της ζωής, δεν είναι νούμερο αναμονής, αλλά νούμερο να μπεις στη σειρά ενός έκτακτου επεισοδίου, που δεν ξέρεις την κατάληξή του, που άλλοι δεν μπόρεσαν καν να το συνειδητοποιήσουν και έχασαν τη ζωή τους στην «αναμονή» και μέσα στη σκοτοδίνη σου, ακούγοντας να ψάχνουν το μοναδικό και ανύπαρκτο για σένα ασθενοφόρο, λες ήρθε η σειρά μου, ήρθε η σειρά μου γαμώ το! Και ήμουν παρών στους αγώνες, σε όλα τα προσκλητήρια του κόμματος, των συνδικάτων των φορέων, γιατί αυτό κάνουμε , ακολουθούμε τα ματωμένα ίχνη των συντρόφων μας, παλεύουμε συνειδητά να αλλάξουμε τη μοίρα μας και τη ζωή μας, όχι μόνο για μας, αλλά και για τους άλλους, αλλά…ήρθε η σειρά μου!
Μην περιμένετε όμως να έρθει η σειρά σας για να συνειδητοποιήσετε ότι «τα κέρδη τους ή οι Ζωές μας». Θα είναι αργά.
Το ΚΚΕ μας περιμένει να αγωνιστούμε πλάι –πλάι, με στήθος και γόνα, για να έρθει σειρά μας να ζήσουμε ως άνθρωποι και όχι ως φτηνά ανταλλακτικά μιας αναλώσιμης για τα κέρδη τους εργατικής δύναμης.
Ευκαιρία να το δυναμώσουμε ακόμα πιο πολύ, να δυναμώσουμε τα όνειρά μας και τις ελπίδες μας.
Μάρκος Σκούφαλος, Δημοτικός Σύμβουλος, επικεφαλής Λαϊκής Συσπείρωσης Δήμου Χίου
