
Ύστερα από τη σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι Σωματείων από το Νοσοκομείο (ΣΕΣΝΟΧ,) το ΕΚΑΒ, τους συνταξιούχους ΕΦΚΑ και λοιπών ταμείων, από το Σωματείο των ΟΤΑ, το Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου, εκπρόσωπος των ΑμεΑ ενώ από τον Ιδιωτικό Τομέα παραβρέθηκαν και στήριξαν το Σωματείο εμπ/λων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χίου. Με το πλαίσιο συμφώνησε και εκπρόσωποςα του Εργατικού Κέντρου Χίου, που ήταν στη σύσκεψη. Ύστερα από τη συζήτηση, πραγματοποιήθηκαν εξορμήσεις και περιοδείες σε χώρους δουλειάς για την ενημέρωση και το κάλεσμα των εργαζομένων, στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα όπως στο Δήμο και την Περιφέρεια, στα Σχολεία, το Νοσοκομείο, στα Σούπερ Μάρκετ, σε γειτονιές κ.α.
Μέχρι τώρα, αποφάσεις συμμετοχής στη βάση του πλαισίου ενάντια στον πόλεμο και την ακρίβεια έχουν δημοσιεύσει ακόμα η Περιφερειακή Ομοσπονδία ΑμεΑ Β. Αιγαίου, o Σύλλογος Γυναικών Χίου καθώς και το Σωματείο Συνταξιούχων Ναυτικών
ΠΕΣ-ΝΑΤ.
Στο επίκεντρο της συζήτησης, με βάση το πλαίσιο της ΑΔΕΔΥ, βρίσκεται το ζήτημα του πολέμου με το δυνάμωμα της αλληλεγγύης και την κοινή πάλη των λαών για να μη συνεχίσει η χώρα μας να αποτελεί πολεμικό ορμητήριο σε βάρος άλλων λαών και άμεσα να απεμπλακεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το αίτημα αυτό συνδέεται άμεσα με το αίτημα να κλείσουν όλες οι Αμερικανονατοϊκές βάσεις, που κάνουν την χώρα στόχο αντιποίνων και να μην σταματήσουν οι στρατιωτικές αποστολές, η αποστολή εξοπλισμού στο εξωτερικό. Να γυρίσουν πίσω όλες οι στρατιωτικές αποστολές.
Τα Σωματεία και οι φορείς καλούν τους εργαζόμενους να προτάξουν τα συμφέροντα τους απέναντι στους εκμεταλλευτές του κόπου και του ιδρώτα τους και ανεξάρτητα από την χώρα καταγωγής, την θρησκεία, το φύλο, το χρώμα του δέρματος δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Έχουν κοινό συμφέρον να σηκώσουν ψηλά την σημαία του αγώνα ενάντια στις αιτίες που γεννούν τους πολέμους, που σπέρνουν φτώχεια και προσφυγιά.
Σε συνδυασμό με τα παραπάνω ανέδειξαν την ακόμα χειρότερη κατάσταση που διαμορφώνεται στο λαϊκό εισόδημα με την ακρίβεια αφού αυτοί που σε καιρό ειρήνης ζητάνε από τους εργαζόμενους θυσίες για να ανασάνει η οικονομία στην κρίση, στην πανδημία, στην ανάκαμψη «για να μην ξανάρθει κρίση», είναι οι ίδιοι που για τους ανταγωνισμούς τους, σε καιρούς πολέμου μας φορτώνουν ξανά το λογαριασμό: με τις κυρώσεις που επιβάλλει η ΕΕ στην Ρωσία και θα πληρώσουν οι λαοί της Ευρώπης, με τις αυξήσεις στην ενέργεια, με την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία με όπλα που πλήρωσε ο ελληνικός λαός υποτίθεται για την άμυνα της χώρας. Με τις ΝΑΤΟικές εξοπλιστικές δαπάνες πάνω από 4 δις τον χρόνο, όταν στεγνώνουν τις δαπάνες για την Παιδεία και το Δημόσιο σύστημα Υγείας, εν μέσω έξαρσης της πανδημίας.