"Φέτος συμπληρώνονται 48 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας που συγκλόνισαν την Αθήνα με την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στη χούντα τον Νοέμβρη του 1973.
Ο ηρωικός ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου αποτέλεσε την κορύφωση της αντιδικτατορικής πάλης του λαού και της νεολαίας. Αποτέλεσε παράλληλα την «αρχή του τέλους» της χούντας των συνταγματαρχών που εγκαθιδρύθηκε στις 21 Απρίλη 1967. Τιμάμε το Πολυτεχνείο και συνεχίζουμε για να γίνει ο αγώνας που δίνουμε πιο αποτελεσματικός με βάση τις δικές μας ανάγκες. Στις φετινές, ιδιαίτερες συνθήκες, λόγω της εξάπλωσης της πανδημίας, το αγωνιστικό – εξεγερτικό μήνυμα του Πολυτεχνείου αποκτάει σύγχρονο περιεχόμενο στην πάλη του λαού μας για την προστασία της υγείας, της ζωής και των δικαιωμάτων του.
Ο εορτασμός του Πολυτεχνείου, με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας, αποτελεί συνέχεια στις μάχες που έχει δώσει το Δημόσιο- υπαλληλικό,εργατικό – λαϊκό κίνημα και μέσα στην πανδημία- γιατί οι αγώνες ούτε αναβάλλονται, ούτε απαγορεύονται, όσες αυταρχικές απαγορεύσεις και αν επιβάλει η κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αφήσει μαθητές,εκπαιδευτικούς, εργαζόμενους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα πρακτικά «απροστάτευτους». Δεν πήρε ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο ώστε να λειτουργήσουν όλα τα σχολεία με τα αναγκαία μέτρα προστασίας! Δεν εξασφάλισε τους αναγκαίους διορισμούς εκπαιδευτικών και εύρεση αιθουσών, ώστε να λειτουργήσουν ολιγομελή τμήματα. Δεν έκανε ικανές προσλήψεις για να υπάρχει το μόνιμο και επαρκές προσωπικό καθαριότητας, καθώς και το αναγκαίο υγειονομικό προσωπικό για την τήρηση των κανόνων υγιεινής και των πρωτοκόλλων,δεν έχει ενισχύσει το ΕΣΎ αλλά αντίθετα προχωρά στην αποδόμηση του.
Όλο αυτό το διάστημα πορεύεται με αποκλειστική επίκληση της ατομικής ευθύνης. Η πρόθεση της κυβέρνησης για παραπέρα μέτρα καταστολής και αυταρχισμού φάνηκε ξεκάθαρα το προηγούμενο διάστημα με τους μαθητικούς ,φοιτητικούς αγώνες τους αγώνες των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.Φαίνεται και τώρα, που με πρόσχημα την πανδημία, δεν έχασε την ευκαιρία να «βάλει στο γύψο» δημοκρατικά δικαιώματα. Αντί να κάνει πράξη τα δίκαια αιτήματα των μαθητών, των εκπαιδευτικών, των γονιών, των εργαζομένων για να θωρακίσει το δημόσιο σύστημα υγείας, τα σχολεία, τους εργασιακούς χώρους, τα ΜΜΜ σαρώνει με νέα νομοσχέδια κάθε μορφωτικό-εργασιακό δικαίωμα που έχει μείνει όρθιο και ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης και καταστολής στους εργαζόμενους και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Να απαντήσουμε στη σύγχρονη δουλεία της απελευθέρωσης των απολύσεων, της δουλειάς ήλιο με ήλιο, της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας. Όλοι μαζί να υψώσουμε τοίχος απέναντι στην νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στην κατάργηση και το τσάκισμα των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ, των νέων μειώσεων στις κύριες συντάξεις.
Να σταθούμε δυναμικά και αποφασιστικά απέναντι σε οποίον προσπαθήσει να βάλει χέρι στη λειτουργία των σωματείων, στη συνδικαλιστική δράση. Σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα που συγκρούεται το δίκιο των εργαζομένων με την καπιταλιστική βαρβαρότητα μπαίνουμε μπροστά. Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας, συνεχίζουμε τους αγώνες τους. Αυτή είναι η καλύτερη τιμή στον ηρωικό αγώνα των εξεγερμένων του «Πολυτεχνείου».
Οι φοιτητές τον Νοέμβρη του ΄73 είχαν τη στήριξη του εργαζόμενου λαού, των χιλιάδων κρατούμενων αγωνιστών στις φυλακές, την αλληλεγγύη των αγροτών. Έτσι και σήμερα ενώνουμε τη φωνή μας με όλους τους εργαζόμενους για να μην πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα για άλλη μια φορά. Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου «Έξω οι ΗΠΑ», «Έξω το ΝΑΤΟ», «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» παραμένουν ανεξίτηλα.
Η χούντα μπορεί να ανατράπηκε όμως το σύστημα που γεννά κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση είναι εδώ! Θα τα φωνάζουμε ξανά και ξανά ως απάντηση σε αυτούς που καλλιεργούν τον εφησυχασμό μπροστά στα επικίνδυνα γεγονότα που εμπλέκεται η χώρα μας , την υποταγή σε αυτούς που εξοντώνουν λαούς και ξαναμοιράζουν τις αγορές , για να μας πείσουν ότι οι «συμμαχίες» τους δήθεν θα μας προστατευόσουν.
Ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου θα είναι διαφορετικός αλλά θα είναι αγωνιστικός. Δίνουμε συνέχεια τη μάχη να απομονωθούν οι νοσταλγοί της χούντας, τα διάφορα φασιστοειδή, όσοι χύνουν το δηλητήριο του φασισμού, της ανιστόρητης και άκρως επικίνδυνης θεωρίας των δύο άκρων.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου μας διδάσκει πως όποια και αν είναι τα σχέδια των κυβερνήσεων, όσο ισχυρές κι αν είναι οι συμμαχίες τους η δύναμη του εργαζόμενου λαού μπορεί να ανατρέψει και να βάλει σφραγίδα στις εξελίξεις .
Στις 17 Νοέμβρη τιμάμε το Πολυτεχνείο, συνεχίζουμε να είμαστε μπροστάρηδες στον αγώνα για τη μόρφωση , την υγεία , τη ζωή και την δουλειά που μας αξίζουν."
"Η αντιδιδακτορική πάλη, ο κοινός αγώνας νεολαίας-εργαζομένων ενάντια στην επιβεβλημένη από την αστική τάξη και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα Χούντα, που κορυφώθηκε στην εξέγερση του Πολυτεχνείου πραγματοποιήθηκε απέναντι σε ένα βάρβαρο, βίαιο καθεστώς που με την στήριξη των ΗΠΑ έμοιαζε πανίσχυρο. Ταυτόχρονα η Χούντα επιχειρούσε με απαγορεύσεις, εξορίες, φυλακίσεις, βασανιστήρια και δολοφονίες αγωνιστών συνδικαλιστών να εμποδίσει κάθε προσπάθεια οργάνωσης της αντίστασης και της διεκδίκησης του λαού. Ενώ παράλληλα αξιοποιούσε και μια σειρά αχυρανθρώπων της εργοδοσίας μέσα στα συνδικάτα με στόχο να επιβάλλουν την αδράνεια, την απογοήτευση και την μοιρολατρία. Την ίδια στιγμή ο αμερικανικός 6ος στόλος αρμένιζε στις ελληνικές θάλασσες, η χώρα μας λειτουργούσε ως προκεχωρημένο φυλάκιο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών", τονίζει σε ανακοίνωσή του το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χίου, καλώντας στην αυριανή συγκέντρωση.
Και συνεχίζει: "Τα μηνύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, επίκαιρα και σήμερα μας δείχνουν ότι σ’ αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων για τη διασφάλιση του υπερκέρδους στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, οι αγώνες μας χρειάζεται να είναι συνεχείς, αδιάκοποι, χωρίς φόβο αλλά με τη σιγουριά και τη δύναμη του δίκιου μας.
Ειδικά αυτή την περίοδο αυτή δεν μπορούμε να συνηθίσουμε στις εκατόμβες νεκρών από την πανδημία. Δεν μπορούμε να συνηθίσουμε στην ενεργειακή φτώχεια, την ακρίβεια στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης. Δεν μπορούμε να συνηθίσουμε σε συνθήκες εργασιακής ζούγκλας με τους νόμους εκτρώματα που μας έχουν φορτώσει όλες οι κυβερνήσεις, με την ανεργία, με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, με τις τρεις διαφορετικές δουλειές, με την μαύρη εργασία. Δεν μπορούμε να συνηθίζουμε την είδηση των πνιγμένων μεταναστών στη θάλασσα του Αιγαίου. Δεν μπορούμε να συνηθίζουμε στην εικόνα των ΝΑΤΟϊκών πλοίων, του πολεμικού οργανισμού που έχει ματοκυλίσει κάθε γωνιά του πλανήτη.
Για αυτό σήμερα, φωνάζουμε πιο δυνατά «Ψωμί- παιδεία- ελευθερία», δυναμώνοντας το Σωματείο μας με την ενεργή συμμετοχή μας, σπάζοντας στην πράξη τις επιδιώξεις κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοσίας να καταργήσουν συνδικαλιστικές μας ελευθέριες. Μόνο μαζί με το Σωματείο μας και τα άλλα συνδικάτα, που βρίσκονται σε ταξική κατεύθυνση μπορούμε να διεκδικήσουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας. Να διεκδικήσουμε να μην γίνουν τα σχολεία μας, σχολεία πολλών ταχυτήτων, αλλά και να παρθούν μέτρα προστασίας του λαού από την πανδημία με προσλήψεις στα νοσοκομεία και την επίταξη των ιδιωτικών κλινικών.
Σήμερα φωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά «Έξω αι ΗΠΑ»- «Έξω το ΝΑΤΟ». Ενισχύουμε και δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στα σχέδια της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων διαχρονικά να γίνει η χώρα μας μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση. Το συμφέρον μας είναι με τους λαούς και όχι με τους ανταγωνισμούς των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, που μπροστά στα κέρδη τους ισοπεδώνουν χώρες, καταστρέφουν οικογένειες, εξαναγκάζοντάς τους στην προσφυγιά.
Αυτό που απέδειξαν εκατοντάδες εργαζόμενοι στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, στις φωτιές, στις πλημμύρες, με την αλληλεγγύη τους, με τους νικηφόρους αγώνες τους είναι ότι ο λαός μόνο μπορεί να σώσει το λαό. Έδειξαν ότι μπορούν να κάνουν πέρα δικαστικές αποφάσεις, νόμους και κατασταλτικούς μηχανισμούς. Έδωσαν απάντηση σε όσους νομίζουν ότι μπορούν να «βάλουν στο γύψο» το εργατικό κίνημα. Απέδειξαν ότι μπροστά στην αποφασιστικότητα, την οργάνωση και τον στοχευμένο αγώνα μπορούν να λυγίσουν ακόμα και τους επιχειρηματικούς κολοσσούς που μέχρι τώρα φαίνονταν ανίκητοι.
Τα συλλαλητήρια και οι δράσεις των συνδικάτων και της νεολαίας για την επέτειο του Πολυτεχνείου στο νησί μας και σ’ όλη την Ελλάδα, μπορούν να αποτελέσουν σταθμούς στην κλιμάκωση του αγώνα, για την δικαίωση των αιτημάτων και διεκδικήσεων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου".
