Αιτιολογική Έκθεση
Α’ Επί της αρχής.
Τα μέτρα των τελευταίων ετών που επηρέασαν άμεσα και έμμεσα
τους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα, επιδείνωσαν ραγδαία την κατάσταση της
εργατικής λαϊκής οικογένειας. Είναι μέτρα που στηρίζουν τον κεντρικό πυρήνα της
στρατηγικής της ΕΕ, ώστε να φορτωθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στην
εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Τα συνεχή στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας
αποτυπώνουν και με αριθμούς τη σταθερή επιδείνωση στη ζωή της εργατικής
οικογένειας. Το 45% των μισθωτών αμείβεται με μισθούς έως και 751 ευρώ όταν το
2012 το αντίστοιχο ποσοστό ανερχόταν στο 17% του συνόλου των μισθωτών. Στο 45%
συμπεριλαμβάνονται εργαζόμενοι με πλήρη απασχόληση και εργαζόμενοι με μορφές
ελαστικής εργασίας που συνεχώς πληθαίνουν. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του
ΙΚΑ η μερική απασχόληση, αυξήθηκε κατά 30,5%!
Επίσης,
από τα στοιχεία προκύπτει ότι μετά το 2012, μέσω των 1.400 επιχειρησιακών
συμβάσεων που υπογράφτηκαν, οι μισθοί μειώθηκαν από 10% έως και 40%. Ακόμη μεγαλύτερες ήταν οι μειώσεις μισθών στις περιπτώσεις που οι
συλλογικές συμβάσεις υπογράφτηκαν από τις «ενώσεις προσώπων», δηλαδή από τα 3/5
του συνόλου των εργαζομένων κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις. Στο 80% αυτών των
συμβάσεων οι μισθοί μειώθηκαν στα 586 ευρώ μεικτά.
Επίσης
είναι χαρακτηριστικό ότι στις επιχειρήσεις με πλήρη απασχόληση το μέσο
ημερομίσθιο μειώθηκε κατά 6,18%, ενώ ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 7,47%, την
ίδια στιγμή που οι φόροι "τρώνε" το 43,4% του μισθού στη χώρα μας.
Η
ανεργία βρίσκεται παγιωμένη σε υψηλά επίπεδα και αποδεικνύεται στην πράξη, με
βάση τα επίσημα στοιχεία που παρουσιάζονται ανά μήνα, πως τα προγράμματα
απασχόλησης δεν την αντιμετωπίζουν, δεν δημιουργούν σταθερές θέσεις εργασίας,
αλλά μοιράζουν σε περισσότερους ανέργους
τη φτώχεια και τις 5μηνες θέσεις εργασίας.
