1. Η επιμονή του Κ.Κ.Ε. στη λογική
των μη συνεργασιών δεν νοιώθετε ότι συρρικνώνει τη δυναμική του, όταν
αποδεδειγμένα, από τις δημοσκοπήσεις, η κοινωνία ωθεί σε συνεργασίες;
Το ΚΚΕ έχει πρόταση για τις ουσιαστικότερες συνεργασίες μέσα στο λαό,
με το λαό, όχι «από τα πάνω» μεταξύ κορυφών. Η εργατική τάξη με τους
αυτοαπασχολούμενους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους φτωχούς αγρότες, τις
γυναίκες, τους συνταξιούχους, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις
του. Αυτή είναι η πρόταση συμμαχίας στην οποία το ΚΚΕ ήδη δίνει όλες του τις
δυνάμεις. Μια τέτοια συμμαχία την επόμενη των εκλογών πρέπει ανεξαρτήτως
κυβέρνησης, να επιβάλλει την όποια ανακούφιση του λαού με δυνατό ΚΚΕ, και όχι η συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις
που μας καλούν να διαχειριστούμε το σύστημα σε βάρος των εργαζομένων.
Σε αυτό
το δρόμο ίσως στο μέλλον προκύψουν και κόμματα που μπορούμε να συνεργαστούμε
ενάντια στην ΕΕ, και τον καπιταλισμό, που φέρνει την αναρχία στην παραγωγή,
κρίσεις, δυστυχία, φτώχεια. Δεν έχει θέση το ΚΚΕ σε αντιλαϊκές συνεργασίες με
Κόμματα του συστήματος, που θα αφοπλίσουν το λαό. Αυτό το γνωρίζουν και όσοι
κάνουν ψηφοθηρικά καλέσματα φιλίας όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που καλεί τους εργαζόμενους
σε ένοχη ανοχή. Άλλωστε έχουμε πει ότι αν έρθει για ψήφιση κάτι που μπορεί να ελαφρύνει κάπως το λαό θα το
ψηφίσουμε, όπως έχουμε κάνει
και στο παρελθόν, από τη θέση της αντιπολίτευσης.
2.
Η τακτική υιοθέτησης όλων των
λαϊκών αιτημάτων είναι συνταγή ανέξοδη. Στην οικογενειακή σας οικονομία δεν
λαμβάνετε υπόψη σας ποια είναι τα πραγματικά δεδομένα για κάθε σας κίνηση;
Το πλαίσιο αιτημάτων του ΚΚΕ
απαντά στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας , και δεν μεταθέτει τη λύση τους στη Δευτέρα παρουσία αλλά στο εδώ και τώρα.
Όχι με βάση το «εφικτό» των τραπεζιτών και των βιομηχάνων. Δεν μπορεί να
κινείται στη λογική ότι ο λαός μπορεί να ζήσει με ψίχουλα, όπως σήμερα προτείνει
και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ με το πρόγραμμα στη ΔΕΘ. Γιατί δεν είναι ρεαλιστικό
σήμερα όπου η επιστήμη, η τεχνολογία κάνουν άλματα να απειλείται άμεσα η
πρόσβαση πχ στην υγεία, ή να υπάρχουν άστεγοι, ή να τρέφονται με συσσίτια.
Ενώ υπάρχουν όλες εκείνες οι
προϋποθέσεις, για αξιοπρεπή μόνιμη δουλειά, διακοπές, φθηνές και τακτικές – ασφαλείς συγκοινωνίες,
λιγότερη δουλειά... η ανεργία να έχει φτάσει το 1,5 εκατομμύριο, τα 5μηνα και
6μηνα να δίνουν και να παίρνουν, οι μισθοί πείνας να είναι καθεστώς.. Γιατί δεν
είναι ρεαλιστικό την επόμενη των εκλογών να ανακτηθούν όλες οι απώλειες γεγονός
που δεν υπόσχεται ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ; Αυτή την αντιλαϊκή «οικογενειακή
οικονομία» πρέπει να υιοθετήσουμε δηλαδή; Αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν
είναι καθόλου ανέξοδο, που το ΚΚΕ συγκρούεται με αυτή.
3. Ένα νησί σαν τη Χίο μπορεί να
συντηρηθεί με ραχοκοκαλιά τις ατομικές επιχειρήσεις; Δεν του είναι απαραίτητες
επιχειρήσεις μεγαλύτερης εμβέλειας για την απορρόφηση των ανέργων του;
Όπως γνωρίζετε, το ΚΚΕ μιλά για
ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης. Το θέμα δεν είναι το πόσο μεγάλες ή
μικρές είναι οι επιχειρήσεις. Σήμερα κουμάντο στην οικονομία κάνουν οι μεγάλοι
επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια. Το γεγονός αυτό επιδρά σε όλες τις
σφαίρες της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η υγεία, η Παιδεία, η διατροφή, η
ενέργεια, τα πάντα γίνονται αντικείμενο κερδοφορίας γεγονός που οδηγεί στις
κρίσεις, τις πολεμικές αναμετρήσεις μεταξύ των καπιταλιστών. Στο νησί μας
έχουμε τέτοιους μονοπωλιακούς ομίλους. Ωφελήθηκαν τα μικρομάγαζα από την ύπαρξη
τους εδώ; Όχι, αντιθέτως πολλά βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο, με χρέη στις
τράπεζες, αν δεν έχουν κλείσει ήδη. Οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν επενδύουν, σε
κάθε περίπτωση, με παράμετρο τη μείωση της ανεργίας αλλά με παράμετρο το μέγιστο κέρδος συμπιέζοντας το « εργατικό κόστος» ( παρά το γεγονός ότι η αμοιβή του
εργαζόμενου δεν είναι κόστος αφού εκείνος είναι που παράγει),
με μειώσεις μισθών ακόμη και με απολύσεις που έχουμε δει και
βλέπουμε και εδώ στη Χίο.
