«Είναι
η πρώτη Σύνοδος Κορυφής που πήρε αποφάσεις που έστω και ανεπαρκείς
(...) Και την ώρα που αλλάζουν τα πράγματα έχουμε μια επιστολή Σαμαρά η
οποία (...) δίνει όρκους απαρέγκλιτης εφαρμογής και πίστης στο
οικονομικό πρόγραμμα (...) Αυτό μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ δε θα
το έκανε, θα προσπαθούσε να αξιοποιήσει αυτή την κινητικότητα και να
βάλει στο τραπέζι και το ελληνικό πρόβλημα ως κομμάτι του Ευρωπαϊκού την
αποτυχία του μνημονίου (...) Χρειάζεται μια ευρωπαϊκή ασπίδα στο
τραπεζικό σύστημα (...) Χρειάζεται μια ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους
(...) Χρειάζεται επίσης αντικατάσταση του μνημονίου 2 με ένα διαφορετικό
πρόγραμμα που να μην εξασφαλίζει μόνο μακρύτερο χρόνο δημοσιονομικής
προσαρμογής αλλά και βαθύτερο κούρεμα και εξασφάλιση κονδυλίων...»!!!
Αυτά
τα πολύ σαφή δήλωσε χτες ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης στο
ΣΚΑΪ. Ας αναρωτηθούν οι άνθρωποι που τους ψήφισαν σε ποια απ' τις
ενέργειες που «θα προσπαθούσε» να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν κυβερνούσε και
συμμετείχε στη Σύνοδο, αναγνωρίζουν τον εαυτό τους, τις ανάγκες τους,
τις διεκδικήσεις τους. Σε ποια απ' τις ενέργειες που δηλώνει ότι θα
κάνει όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, αναγνωρίζει ο λαός τα
δικά του συμφέροντα; Σε καμία απολύτως, είναι η κατηγορηματική απάντηση.
Η
ασπίδα στο τραπεζικό σύστημα, η ευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους και η
αντικατάσταση του ενός μνημονίου με ένα άλλο, όχι μόνο δεν εμπεριέχουν
ούτε κόκκο φιλολαϊκών μέτρων αλλά προϋποθέτουν μεγαλύτερη επίθεση στα
λαϊκά δικαιώματα. Οχι μόνο γιατί θα τη ζητήσει η ευρωενωσιακή
λυκοσυμμαχία προκειμένου να κάνει την παραμικρή παραχώρηση όπως αυτή για
επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής. Αντικειμενικά, μέτρα που ο
Δ. Παπαδημούλης παραθέτει, όπως το μεγαλύτερο κούρεμα, σημαίνει
ολοκληρωτική κατεδάφιση νοσοκομείων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων,
κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος. Ηδη ο λαός ζει τις συνέπειες του
πρώτου κουρέματος. Μπορεί συνεπώς εύκολα να αντιληφθεί τι θα σημάνει ένα
δεύτερο και βαθύτερο. Τα σχέδιά τους επιφυλάσσουν μαύρες μέρες για το
λαό.