Μία
προς μία φυλλορροούν οι ανέξοδες ψηφοθηρικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς
το λαό, με την ηγεσία του να καταθέτει όλο και πιο καθαρά τα
διαπιστευτήριά της στους αστούς και στην ΕΕ για την ικανότητά της να
διαχειριστεί την κρίση προς όφελός τους. Εφτασαν μάλιστα να προβάλλουν
σαν εγγύηση των προτάσεών τους τις παρεμβάσεις Ομπάμα, ο οποίος δείχνει
να ποντάρει σε κυβερνήσεις με αντιγερμανική ρητορεία, αναζητώντας νέα
όπλα στον οικονομικό πόλεμο με την ΕΕ.
Ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε απ' την Καβάλα: «Δεν είμαστε οι μόνοι που ζητάμε ορθολογισμό και ρεαλισμό από τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης. Μόλις, χτες, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, διατύπωσε την αμφιβολία του για την ορθότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης»! Τα διαπιστευτήρια προς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ιδιαίτερα προς την άλλη άκρη του Ατλαντικού πέφτουν βροχή, όπως έγινε και στην κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τους πρεσβευτές του G20.
Σε συνέντευξή του στην «Αυγή», ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ομολόγησε ότι η συνάντηση αυτή αποσκοπούσε στο «να παρουσιάσουμε τις πραγματικές μας θέσεις, και τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουμε να διαχειριστούμε ένα νικηφόρο για την Αριστερά αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου (...) Νομίζω ότι εδραιώθηκε καταρχήν ένα κλίμα εμπιστοσύνης που απέχει πολύ από την κινδυνολογία και την καταστροφολογία που έχει εξαπολυθεί στο εσωτερικό». Από την πλευρά του, ο Γ. Δραγασάκης διαβεβαίωνε στο «euro2day» ότι ίσως «μια αριστερή κυβέρνηση αποδειχθεί πιο φιλική προς τις επιχειρήσεις»!
Κι ενώ γίνεται ολοκάθαρο τίνος τα συμφέροντα προτίθενται να υπηρετήσουν αν αναδειχτούν στην κυβέρνηση, ο Αλ. Τσίπρας είχε το θράσος στη συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή» να αξιώσει απ' το ΚΚΕ να βάλει πλάτες στην αντιλαϊκή διαχείριση.
Δήλωσε μεταξύ άλλων: «Επιδιώκουμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, τόσο το ΚΚΕ όσο και η ΔΗΜΑΡ να είναι κυβερνητικοί εταίροι σε μια κυβέρνηση Αριστεράς (...) Η προεκλογική στάση των δύο κομμάτων δεν είναι ενθαρρυντική. Συμπεριφέρονται σαν να μη συνειδητοποιούν αμφότεροι την ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά και για το λαϊκό κίνημα στη χώρα μας. Η ηγεσία του ΚΚΕ, δυστυχώς, επιλέγει συνειδητά να αφήσει ένα ιστορικό κόμμα για πρώτη φορά έξω από τις ιστορικής διάστασης διεργασίες λαϊκής χειραφέτησης και ειρηνικής ανατροπής, που συμβαίνουν τούτες τις μέρες στη χώρα μας και οδηγούν σε κυβέρνηση αριστεράς για πρώτη φορά μετά τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Αυτό είναι μια βαριά ιστορική ευθύνη»!
Πρόκειται για αναποδογύρισμα της πραγματικότητας και δημαγωγία επικίνδυνη για το λαό, τον οποίο προσπαθεί να πείσει ότι η ανάδειξη μιας ακόμα διαχειριστικής κυβέρνησης, που θα φέρει τον τίτλο «αριστερή», συνιστά «ανατροπή» και «λαϊκή χειραφέτηση», όταν ο στόχος των αστικών επιτελείων με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι ακριβώς αντίθετος.
Οι στόχοι αυτού του προγράμματος, όπως είπε, θα είναι «ανακούφιση των θυμάτων της κρίσης», δηλαδή ψίχουλα στους πλέον εξαθλιωμένους, «σταθεροποίηση της οικονομίας» και «διαμόρφωση ορατών θετικών προϋποθέσεων για έξοδο από την κρίση», δηλαδή προαναγγελία νέων αντιλαϊκών μέτρων, που αποτελούν προϋπόθεση για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως και σε κάθε άλλη χώρα της ΕΕ.
Προσπαθώντας να προσδώσει αξιοπιστία στην πρότασή τους για επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, υπενθύμισε ότι «το μνημόνιο έχει αναθεωρηθεί ήδη δύο φορές», δεν είπε όμως ότι και τις δύο ήταν σε ακόμα πιο αντιλαϊκή κατεύθυνση. Συμπλήρωσε ότι θα υπάρξει ανάγκη «ενός νέου PSI και ενός πρόσθετου πακέτου στήριξης» και εκτίμησε ότι είναι «πολύ πιθανόν οι δανειστές να προτιμήσουν να αφήσουν την Ελλάδα στην τύχη της»! Αμέσως μετά όμως άλλαξε βιολί και πρόσθεσε: «Εμείς ξεκινάμε από μια βάση εκτίμησης, ότι κανέναν δε συμφέρει και άρα κανένας εταίρος δεν θέλει ούτε χρεοκοπία ούτε διατάραξη της συνοχής στην Ευρωζώνη. Αυτό δημιουργεί σημαντικές δυνατότητες για διαπραγμάτευση»!
Θέλοντας να προσγειώσει τις προσδοκίες που έχει καλλιεργήσει στο λαό ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε πως, πράγματι, υπάρχει θέμα με την «τήρηση των δεσμεύσεων για δημοσιονομική εξυγίανση και σταθερότητα. Αυτή, ναι. Είναι ευρωπαϊκή θεσμική υποχρέωση. Αλλά, θα σας έλεγα, είναι κυρίως εθνική ανάγκη»! Τα ίδια έλεγαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, διαβεβαιώνοντας ότι πολλά από τα μέτρα που προβλέπονται στα μνημόνια θα έπρεπε να θεσμοθετηθούν ούτως ή άλλως, χρησιμοποιώντας σαν άλλοθι τα ελλείμματα και το χρέος της πλουτοκρατίας.
Ακόμα, αναφερόμενος στα πρώτα βήματα μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, επανέλαβε και αυτός τα ίδια μέτρα βιτρίνας που υποσχόταν ο Γ. Παπανδρέου πριν εκλεγεί, όπως ότι θα φτιάξει «ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα», θα μειώσει «στο ελάχιστο δυνατό τη σπατάλη του κρατικού μηχανισμού εξουσίας», θα καταργήσει «τις στρατιές των συμβούλων», θα περικόψει τους υπουργικούς μισθούς κ.ά. Εξάλλου, ακόμα κι αυτές τις ψευτοπαροχές που υπόσχεται για την ακραία φτώχεια, τις μεταθέτει σε χρόνο όπου θα έχει αποδώσει η υποτιθέμενη φορολογική μεταρρύθμιση που θα κάνουν για να γεμίσουν τα «άδεια κρατικά ταμεία».
Στο μεταξύ, με επίκεντρο τον Ι. Αμυρά, στέλεχος του ΔΗΚΚΙ, «θαμώνα» των «αγανακτισμένων» του Συντάγματος, με εθνικιστικές θέσεις, όπως τις δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του, στήθηκε ένας νέος γύρος κοκορομαχίας ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθούν να πολώσουν το προεκλογικό κλίμα, αντιγράφοντας και εδώ τον παλιό δικομματισμό. Η ΝΔ χρέωσε τον Ι. Αμυρά και τις απόψεις του περί «αντάρτικου πόλεων» στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έσπευσε να αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση μαζί του.
Η αλήθεια είναι ότι ο Αμυράς επρόκειτο να είναι υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα για τις εκλογές της 6ης Μάη, όταν όμως η Κουμουνδούρου πληροφορήθηκε τις απόψεις που διακινεί στο ίντερνετ απέσυρε άρον άρον την υποψηφιότητά του, παρά το γεγονός ότι συναγελαζόταν μαζί του στις συγκεντρώσεις της «πλατείας». Αλήθεια επίσης είναι ότι απ' την εκπομπή που ο Ι. Αμυράς μετέδιδε στο ίντερνετ παρέλασαν κατά καιρούς και κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων πολιτικών δυνάμεων, όπως και της ΝΔ.
Ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε απ' την Καβάλα: «Δεν είμαστε οι μόνοι που ζητάμε ορθολογισμό και ρεαλισμό από τις πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης. Μόλις, χτες, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, διατύπωσε την αμφιβολία του για την ορθότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης»! Τα διαπιστευτήρια προς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ιδιαίτερα προς την άλλη άκρη του Ατλαντικού πέφτουν βροχή, όπως έγινε και στην κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τους πρεσβευτές του G20.
Σε συνέντευξή του στην «Αυγή», ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ομολόγησε ότι η συνάντηση αυτή αποσκοπούσε στο «να παρουσιάσουμε τις πραγματικές μας θέσεις, και τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουμε να διαχειριστούμε ένα νικηφόρο για την Αριστερά αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου (...) Νομίζω ότι εδραιώθηκε καταρχήν ένα κλίμα εμπιστοσύνης που απέχει πολύ από την κινδυνολογία και την καταστροφολογία που έχει εξαπολυθεί στο εσωτερικό». Από την πλευρά του, ο Γ. Δραγασάκης διαβεβαίωνε στο «euro2day» ότι ίσως «μια αριστερή κυβέρνηση αποδειχθεί πιο φιλική προς τις επιχειρήσεις»!
Κι ενώ γίνεται ολοκάθαρο τίνος τα συμφέροντα προτίθενται να υπηρετήσουν αν αναδειχτούν στην κυβέρνηση, ο Αλ. Τσίπρας είχε το θράσος στη συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή» να αξιώσει απ' το ΚΚΕ να βάλει πλάτες στην αντιλαϊκή διαχείριση.
Δήλωσε μεταξύ άλλων: «Επιδιώκουμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, τόσο το ΚΚΕ όσο και η ΔΗΜΑΡ να είναι κυβερνητικοί εταίροι σε μια κυβέρνηση Αριστεράς (...) Η προεκλογική στάση των δύο κομμάτων δεν είναι ενθαρρυντική. Συμπεριφέρονται σαν να μη συνειδητοποιούν αμφότεροι την ιστορική ευκαιρία για την Αριστερά και για το λαϊκό κίνημα στη χώρα μας. Η ηγεσία του ΚΚΕ, δυστυχώς, επιλέγει συνειδητά να αφήσει ένα ιστορικό κόμμα για πρώτη φορά έξω από τις ιστορικής διάστασης διεργασίες λαϊκής χειραφέτησης και ειρηνικής ανατροπής, που συμβαίνουν τούτες τις μέρες στη χώρα μας και οδηγούν σε κυβέρνηση αριστεράς για πρώτη φορά μετά τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Αυτό είναι μια βαριά ιστορική ευθύνη»!
Πρόκειται για αναποδογύρισμα της πραγματικότητας και δημαγωγία επικίνδυνη για το λαό, τον οποίο προσπαθεί να πείσει ότι η ανάδειξη μιας ακόμα διαχειριστικής κυβέρνησης, που θα φέρει τον τίτλο «αριστερή», συνιστά «ανατροπή» και «λαϊκή χειραφέτηση», όταν ο στόχος των αστικών επιτελείων με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι ακριβώς αντίθετος.
Περιγράφει το νέο μνημόνιο
Στην ίδια συνέντευξη ο Αλ. Τσίπρας επιβεβαίωσε ότι στόχος τους είναι η αντικατάσταση του μνημονίου από ένα νέο που ονομάζουν «Εθνικό
Σχέδιο Ανόρθωσης για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την
παραγωγική ανασυγκρότηση και τη δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση» (!) ώστε να μην «καταρρεύσει το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας»!Οι στόχοι αυτού του προγράμματος, όπως είπε, θα είναι «ανακούφιση των θυμάτων της κρίσης», δηλαδή ψίχουλα στους πλέον εξαθλιωμένους, «σταθεροποίηση της οικονομίας» και «διαμόρφωση ορατών θετικών προϋποθέσεων για έξοδο από την κρίση», δηλαδή προαναγγελία νέων αντιλαϊκών μέτρων, που αποτελούν προϋπόθεση για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως και σε κάθε άλλη χώρα της ΕΕ.
Προσπαθώντας να προσδώσει αξιοπιστία στην πρότασή τους για επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, υπενθύμισε ότι «το μνημόνιο έχει αναθεωρηθεί ήδη δύο φορές», δεν είπε όμως ότι και τις δύο ήταν σε ακόμα πιο αντιλαϊκή κατεύθυνση. Συμπλήρωσε ότι θα υπάρξει ανάγκη «ενός νέου PSI και ενός πρόσθετου πακέτου στήριξης» και εκτίμησε ότι είναι «πολύ πιθανόν οι δανειστές να προτιμήσουν να αφήσουν την Ελλάδα στην τύχη της»! Αμέσως μετά όμως άλλαξε βιολί και πρόσθεσε: «Εμείς ξεκινάμε από μια βάση εκτίμησης, ότι κανέναν δε συμφέρει και άρα κανένας εταίρος δεν θέλει ούτε χρεοκοπία ούτε διατάραξη της συνοχής στην Ευρωζώνη. Αυτό δημιουργεί σημαντικές δυνατότητες για διαπραγμάτευση»!
Θέλοντας να προσγειώσει τις προσδοκίες που έχει καλλιεργήσει στο λαό ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε πως, πράγματι, υπάρχει θέμα με την «τήρηση των δεσμεύσεων για δημοσιονομική εξυγίανση και σταθερότητα. Αυτή, ναι. Είναι ευρωπαϊκή θεσμική υποχρέωση. Αλλά, θα σας έλεγα, είναι κυρίως εθνική ανάγκη»! Τα ίδια έλεγαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, διαβεβαιώνοντας ότι πολλά από τα μέτρα που προβλέπονται στα μνημόνια θα έπρεπε να θεσμοθετηθούν ούτως ή άλλως, χρησιμοποιώντας σαν άλλοθι τα ελλείμματα και το χρέος της πλουτοκρατίας.
Ακόμα, αναφερόμενος στα πρώτα βήματα μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, επανέλαβε και αυτός τα ίδια μέτρα βιτρίνας που υποσχόταν ο Γ. Παπανδρέου πριν εκλεγεί, όπως ότι θα φτιάξει «ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα», θα μειώσει «στο ελάχιστο δυνατό τη σπατάλη του κρατικού μηχανισμού εξουσίας», θα καταργήσει «τις στρατιές των συμβούλων», θα περικόψει τους υπουργικούς μισθούς κ.ά. Εξάλλου, ακόμα κι αυτές τις ψευτοπαροχές που υπόσχεται για την ακραία φτώχεια, τις μεταθέτει σε χρόνο όπου θα έχει αποδώσει η υποτιθέμενη φορολογική μεταρρύθμιση που θα κάνουν για να γεμίσουν τα «άδεια κρατικά ταμεία».
Ολοι οι καλοί χωράνε...
Ο
Αλ. Τσίπρας επιχείρησε ακόμα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από το
γεγονός ότι εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ και στελέχη του μηχανισμού του
μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι «στην προσπάθειά του να
διασωθεί από την πολιτική κατάρρευση, το ΠΑΣΟΚ πετάει από πάνω του το
παρελθόν του και προσπαθεί να το φορτώσει στον ΣΥΡΙΖΑ», ο οποίος, βέβαια, ευχαρίστως το έχει σπιτώσει.Στο μεταξύ, με επίκεντρο τον Ι. Αμυρά, στέλεχος του ΔΗΚΚΙ, «θαμώνα» των «αγανακτισμένων» του Συντάγματος, με εθνικιστικές θέσεις, όπως τις δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του, στήθηκε ένας νέος γύρος κοκορομαχίας ανάμεσα στη ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθούν να πολώσουν το προεκλογικό κλίμα, αντιγράφοντας και εδώ τον παλιό δικομματισμό. Η ΝΔ χρέωσε τον Ι. Αμυρά και τις απόψεις του περί «αντάρτικου πόλεων» στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έσπευσε να αρνηθεί οποιαδήποτε σχέση μαζί του.
Η αλήθεια είναι ότι ο Αμυράς επρόκειτο να είναι υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα για τις εκλογές της 6ης Μάη, όταν όμως η Κουμουνδούρου πληροφορήθηκε τις απόψεις που διακινεί στο ίντερνετ απέσυρε άρον άρον την υποψηφιότητά του, παρά το γεγονός ότι συναγελαζόταν μαζί του στις συγκεντρώσεις της «πλατείας». Αλήθεια επίσης είναι ότι απ' την εκπομπή που ο Ι. Αμυράς μετέδιδε στο ίντερνετ παρέλασαν κατά καιρούς και κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων πολιτικών δυνάμεων, όπως και της ΝΔ.