ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΛΕΚΑΣ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ

Η ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ

Το ΚΚΕ παίρνοντας υπόψη τη εκρηκτική ανάπτυξη της πραγματικής ανεργίας -που ποτέ δεν αποτυπώνεται στατιστικά την επιδείνωση του προβλήματος- τα επόμενα χρόνια, έχει επεξεργασθεί μια ενιαία πρόταση αγώνα. Στο ένα σκέλος υποστηρίζει γενναία μέτρα προστασίας των ανέργων σε συνδυασμό με την ανάδειξη της επιτακτικής ανάγκης για μαζικές προσλήψεις σε τομείς που έχουν σχέση με την κοινωνική υποδομή, δημόσια έργα, αλλά και την κάλυψη διαπιστωμένων κενών, στους τομείς της υγείας, της παιδείας. Αναφερόμαστε σε έργα διαχείρισης νερού, αντισεισμικής θωράκισης, σχολικών κτιρίων, κέντρων υγείας τέτοιων που απαιτούνται, και άλλα κτήρια κοινωνικής πολιτικής.

Είναι ενδεικτικό ότι έχουν μπεί στην κατάψυξη και συρρικνωθεί τα προγράμματα του ΟΕΚ. Και μόνο η κατασκευή λαικών κατοικιών, όχι μόνο για όσους δεν έχουν στέγη αλλά και ως στέγαση αυτών που ζούν σε σεισμογενείς περιοχές, σε ακατάλληλες περιοχές, σε σπίτια πολύ παλιά κλπ.

Στα πλαίσια αυτά θα αντιπαλέψουμε τις σχεδιασμένες απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων σε καίριους τομείς που θέλουν να τους παραχωρήσουν στον ιδιωτικό τομέα, ώστε να εκλείψει η υποτυπώδης διαφάνεια και ο έλεγχος σε θέματα δημόσιας υγείας, περιβάλλοντος , κλπ.

Στο άλλο σκέλος της ενιαίας πρότασης το ΚΚΕ δείχνει το δρόμο πάλης για την οριστική κατάργηση της ανεργίας στις συνθήκες της λαϊκής οικονομίας που χαρακτηριστικό της έχει την κοινωνικοποίηση, τον παραγωγικό συνεταιρισμό, τον πανεθνικό σχεδιασμό με εργατικό έλεγχο, έξω από τα πλαίσια της ΕΕ και με μονομερή διαγραφή του χρέους. Σ΄αυτές τις συνθήκες και μόνο σε αυτές γίνεται δυνατή η αξιοποίηση όλων των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας με σχεδιασμό της πλήρους απασχόλησης, της ανόδου της παραγωγικότητας της εργασίας χωρίς εντατικοποίηση και με ανάλογη μείωση του εργάσιμου χρόνου υπέρ του ελεύθερου.

Έχουμε υποχρέωση και παίρνουμε υπόψη την οξύτητα του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα δεν προσχωρούμε στις πλάνες υποσχέσεις και αυταπάτες που καλλιεργούν τα άλλα κόμματα, ότι οι επενδύσεις προς όφελος της κερδοφορίας μειώνουν την ανεργία και ανεβάζουν τους μισθούς και συντάξεις.

Προεκλογικά θα παιχθεί θέατρο με το θέμα της ανεργίας, μόνο που δεν μπορούν να υποσχεθούν ούτε ένα ευρώ από τα κρατικά ταμεία. Ο,τι υποσχεθούν θα είναι αφαίρεση από την τσέπη των εργαζομένων που ήδη έχει αδειάσει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Βενιζέλος με ύφος φιλανθρώπου μίλησε ότι ο άνεργος δεν θα έχει κανένα περιορισμό σε θέματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, νοσοκομειακής κάλυψης. Αποκάλυψε όμως ταυτόχρονα , για να είναι εντάξει με την στρατηγική του κεφαλαίου, ότι αυτά τα έξοδα θα πληρωθούν από τα ασφαλιστικά ταμεία, δηλαδή από το λαό, θα παίρνει από την τσέπη ενός και θα τα δίνει στην διπλανή τσέπη.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΟΛΥ ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΦΟΥ Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΑΛΛΑ ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΪΟΝ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΉΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

1. Πριν ακόμα την κρίση σε όλη την ΕΕ και στην Ελλάδα άρχισε η προπαγάνδα για τον μισθό ως πρόβλημα στην ανταγωνιστικότητα, προπαγανδίστηκε ο χαμηλός μισθός ως κίνητρο για τις προσλήψεις. Η φθηνή εργατική δύναμη όχι μόνο ως μισθός αλλά και στα κοινωνικά δικαιώματα δεν είναι κίνητρο, είναι η βάση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, αποδείχθηκε όμως ότι και αυτός ο χαμηλός μισθός δεν καταργεί την ανεργία.
2. Ότι πριν ακόμα ξεσπάσει η κρίση και σε περιόδους ανάπτυξης που χρειάζονταν εργατικά χέρια, την ίδια ώρα εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έλληνες και ξένοι έπαιρναν και παίρνουν ως σήμερα το δρόμο της μετανάστευσης. Ότι η προσέλκυση του μεταναστευτικού ρεύματος ως συνέπεια του ιμπεριαλιστικού πολέμου και δικτατορικών καθεστώτων γίνονταν με στόχο να πέσουν τα εργατικά μεροκάματα και οι μισθοί, χωρίς οι κυβερνήσεις της ΕΕ να νοιάζονται για την αύξηση της ανεργίας.
3. Ότι οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η ανάθεση τομέων εργασιών σε εργολάβους με εργαζόμενους που αμείβονταν για την ίδια δουλειά με τους σχετικά μόνιμους με μισθούς πείνας, ξεκίνησε από τα μέσα της 10ετιας του 80, φούντωσε την 10ετία του 90 και οξύνθηκε με την καπιταλιστική οικονομική κρίση.
4. Ότι εδώ και αρκετά χρόνια νέοι 15 χρόνων εγκαταλείπουν τα θρανία και ωθούνται προγραμματισμένα και βίαια στην επαγγελματική κατάρτιση για σίγουρη εξασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης στο όνομα της μαθητείας. Δεν είναι τυχαίο ότι με βάση την στατιστική στην Ευρώπη και την Ελλάδα υπολογίζεται η ηλικία του ενεργού πληθυσμού από τα 15 χρόνια ως τα 74 χρόνια. Να ποια είναι η προοπτική της εργασίας και της ανεργίας.
5. Ότι μειώνουν τα επιδόματα και τις παροχές ανεργίας, όχι μόνο ως προσαρμογή στους μισθούς πείνας, αλλά και ως μέσο πίεσης να δέχονται οι νέοι μισθούς των 200 και 300 ευρώ.
6. Ότι υιοθετείται η επιδότηση εργασίας ενώ η ανεργία φουντώνει με ένα στόχο: να χρηματοδοτηθούν οι καπιταλιστές για να προσλαμβάνουν εργαζόμενους ολίγων μηνών και να ανακυκλώνονται οι εκβιασμοί πάσης φύσεως και σε βάρος των αμοιβών και σε βάρος της κοινωνικής ενότητας και αλληλεγγύης.
7. Ότι η κρίση θα βαθύνει και η ανεργία θα γίνει ακόμα πιο τρομακτική. Ακόμα και αν επέλθει ανάκαμψη αυτή θα είναι μόνο σε ορισμένους τομείς και για λίγους επιχειρηματικούς ομίλους , θα δημιουργούνται θέσεις ανεργίας πολύ περισσότερες από τις προσωρινές λίγο πολύ θέσεις εργασίας.
8. Ότι θέτουν σε εφαρμογή στον λεγόμενο κοινωνικό τομέα οικονομίας την χρησιμοποίηση αντί πινακίου φακής εθελοντών για κοινωνική προσφορά με μισθούς επίσης πείνας και με αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα, αφού ανεξάρτητα από το μορφωτικό επίπεδο των απασχολουμένων προσωρινά δεν θα αντιστοιχούν στην ειδίκευση, στην απαιτούμενη γνώση.
9. Ότι η ανασφάλιστη εργασία θα δυναμώσει όσο μεγαλώνει η ανεργία.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Διασφαλίζει για πρώτη φορά την ενότητα, ανάπτυξη και απασχόληση, με αναγνώριση του πρωταγωνιστικού ρόλου του εργαζόμενου, την αμοιβή του με βάση την εργασία που προσφέρει, την πλήρη ισότητα στις κοινωνικές παροχές ανεξάρτητα εργασίας. Διασφαλίζει την πραγματικά ριζοσπαστική και καινοτόμα εξέλιξη, ο ελεύθερος χρόνος να αξιοποιείται για τον εργατικό έλεγχο, τον έλεγχο της νέας εξουσίας από τα κάτω προς τα πάνω, τον ζωτικό ελεύθερο χρόνο για την πολιτιστική ανάπτυξη, ξεκούραση. Διασφαλίζει την κατάργηση κάθε μορφής διάκρισης με βάση το φύλο, τις θρησκευτικές και άλλες αντιλήψεις, την εθνικότητα, την γεωγραφική περιοχή που ζει, αν είναι στα αστικά κέντρα ή στην περιφέρεια.

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

Σχετικά με τις εξαγγελίες Βενιζέλου

«Τη συνέντευξη με το θέμα αυτό την έχουμε αποφασίσει εδώ και δέκα μέρες συνέπεσε όμως να προηγηθεί η συνέντευξη του κ. Βενιζέλου χτες για το ίδιο θέμα για τα μέτρα για την ανεργία και τους ανέργους. Επιτρέψτε μου να κάνω ένα σχολιασμό. Πρόκειται για μία κοροϊδία προκλητική απέναντι στο 1.100.000 ανέργους που υπολογίζονται σήμερα στην Ελλάδα και που ένα μεγάλο μέρος είναι νέοι και νέες, γυναίκες αλλά και άνθρωποι στην κρίσιμη ηλικία 45 – 50 χρονών. Είναι πρόκληση και κοροϊδία γιατί εξάγγειλε 6.500 νέες θέσεις εργασίας, τις οποίες έχει εξαγγείλει εδώ και πολύ καιρό. Ανακύκλωση έκανε των υποσχέσεων. Οι 1500 νέες θέσεις εργασίας δεν θα είναι θέσεις μόνιμης απασχόλησης, θα είναι προσωρινής, μέσω των δήμων, της εκκλησίας και των ΜΚΟ. Ξέρετε οι ΜΚΟ είναι οι νέες γαλάζιες και πράσινες κλαδικές. Τώρα οι εκβιασμοί, τα ρουσφέτια γίνονται μέσα απ’ τις ΜΚΟ. Τι είναι αυτές οι ΜΚΟ που έχουν ευθύνη πρόσληψης; Φιλάνθρωπες είναι ή είναι επιχειρηματικές δραστηριότητες με πλήρη αδιαφάνεια; Επιδιορθώσεις πεζοδρομίων θα κάνουν οι απασχολούμενοι με μισθό 500, 600 ευρώ το πολύ. Εξάγγειλε επίσης 5000 θέσεις για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι». Καταρχήν περίπου τόσοι ήταν οι εργαζόμενοι και πριν και μάλιστα απλήρωτοι σ’ αυτό το πρόγραμμα. Είναι λέει εξασφαλισμένη η πληρωμή τους και θα απευθύνονται σε περισσότερους ανθρώπους, 130.000 ηλικιωμένους. Ξεκαθάρισε όμως ότι θα μισθοδοτούνται απ’ τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Κι από τα ετοιμόρροπα ασφαλιστικά ταμεία. Γι’ αυτό λέμε ότι πρόκειται κυριολεκτικά για ντροπή. Πώς βρήκε το κουράγιο να κάνει αυτές τις εξαγγελίες; Που νομίζει ότι απευθύνεται;».

Το ΔΝΤ σε μια πρόσφατη έκθεση λέει ότι χρειάζονται πρόσθετα μέτρα 24 δις για το 2030. Θα ήθελα ένα σχόλιο.

«Είναι φανερό τι έχω να απαντήσω. Μια ώρα αρχύτερα να γλυτώσουμε από αυτούς που έφεραν και συμμάχησαν με το ΔΝΤ και πάνω απ’ όλα με όλους αυτούς που είτε κυβέρνησαν είτε όχι ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα είναι αδύνατον να ζήσει έξω απ’ την ΕΕ. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν μπορούν να ζήσουν έξω απ’ την ΕΕ. Ο λαός μπορεί. Εδώ 14 δις θα μας κόψουν τώρα τον Ιούνη. Και θα τα κόψουν από μισθούς, συντάξεις και όποιες κοινωνικές παροχές, τα ίχνη που έχουν μείνει. Μέχρι το 2030 και το 2040 και το 2042 έτσι θα πηγαίνουμε, αλλά ελπίζω να μην υπάρχει ούτε ’30 ούτε ’42».

Αρκετοί στην Ελλάδα υποστηρίζουν ότι ενδεχόμενη επικράτηση του Ολάντ στις γαλλικές προεδρικές εκλογές θα επιδράσει θετικά σε αλλαγές υπέρ των λαών σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα. Ένα σχόλιο.

«Τώρα αφελείς είναι ή θεωρούν τον ελληνικό λαό αφελή; Αυτά τα ακούσαμε κι όταν κέρδισε ο Σρέντερ με τον κ. Φίσερ, τα ίδια έλεγαν όταν νίκησε ο Ζοσπέν, και τα ίδια τώρα λένε αν νικήσει ο Ολάντ. Πρόκειται για νέα εξαπάτηση του λαού. Να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα. Ο ίδιος ο Ολάντ έδωσε συνέντευξη στη ΜΟΝΤ και σε κάποια άλλη εφημερίδα και ξεκαθάρισε τι εννοεί αναδιαπραγμάτευση. Ξεκαθάρισε ότι γι’ αυτόν αναδιαπραγμάτευση είναι οι γαλλικοί επιχειρηματικοί όμιλοι να να αποκτήσουν μια πιο πλεονεκτική θέση στο πλαίσιο της ΕΕ, θέλει τη Γαλλία χαλίφη στη θέση του χαλίφη δηλαδή στη θέση της Γερμανίας. Πρόκειται για ένα κόμμα και έναν πολιτικό ευρωατλαντιστή μέχρι το μεδούλι. Δεν σκέφτηκε καθόλου ούτε τους ανέργους στην Ελλάδα, ούτε το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα, διαπραγματεύεται τη θέση της Γαλλίας μέσα στην ΕΕ για λογαριασμό της γαλλικής αστικής τάξης. Κοιτάξτε τα λένε για ψηφοθηρία. Βεβαίως και εμείς ζητάμε ψήφους, αλλά λέγοντας τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, δεν κρύβουμε τίποτα ούτε για την αντεπίθεση, ούτε για τη ρήξη, ούτε για την ανατροπή, ούτε για την πάλη για την εξουσία. Δεν κρύβουμε τίποτα και ο άλλος ξέρει τι ψηφίζει. Εδώ λοιπόν, όπως άκουσα και τον κ. Τσίπρα, περιμένουν στον δεύτερο γύρο να ψηφίσει το κόμμα της αριστεράς και δεν ξέρω ποιοι άλλοι τον Ολάντ, για να βγει. Σκεφτείτε πόσο υψηλό κύρος έχει η σοσιαλδημοκρατία στη Γαλλία που ύστερα από δέκα χρόνια πολιτικής Σαρκοζί χρειάζεται να πάρει όλη την αντιπολίτευση μαζί του, μέχρι και τον Σιράκ, για να βγει ο Ολάντ! Έτσι θα κάνουμε και στην Ελλάδα; Να παρακαλάμε δηλαδή τον Καρατζαφέρη ή τον Καμμένο να ψηφίσει Τσίπρα ή ΚΚΕ; Εμείς τέτοιες εξελίξεις τις θεωρούμε αρνητικές.

Θα υπάρξουν εξελίξεις στη Γαλλία και σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Αυτές θα εξαρτηθούν απ’ τον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος και των συμμάχων τους. Σκεφτείτε τώρα θα γείρει την πλάστιγγα υπέρ του Ολάντ ο Σιράκ. Έγινε σοσιαλιστής ο Σιράκ. Αυτές είναι οι εξελίξεις. Αυτό είναι το καινούργιο σκηνικό. Ο Μελανσόν από κομμουνιστής έγινε τροτσκιστής μετά έγινε υπουργός του σοσιαλιστικού κόμματος, τώρα έχει γίνει αριστερός. Όλες αυτές οι μεταμορφώσεις θεωρούνται ανανέωση, των ίδιων προσώπων. Τέτοιες μεταμορφώσεις θα δούμε και στην Ελλάδα. Πόσοι βουλευτές πήγαν σε άλλα κόμματα για να ξαναβγούν βουλευτές γιατί δεν είχαν πρόβλημα αρχής, θα γίνουν οι ιμάντες της ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού σε βάρος του λαού».

Ο κ. Τσίπρας επιμένει στη λεγόμενη ενωτική πρόταση προς τα κόμματα της αριστεράς έστω και μετεκλογικά. Υπάρχει περίπτωση το ΚΚΕ να ανταποκριθεί μετεκλογικά;

«Ποιος βλέπει σοβαρά αυτή την πρόταση; Άνθρωπος που έχει πολιτική πείρα, δεν αναφέρομαι σε σένα εσύ μεταφέρεις ερωτήματα που βάζουν άνθρωποι. Ποιος παίρνει στα σοβαρά μια τέτοια πρόταση; Είναι δυνατόν να υπάρξει συνεργασία δύο κομμάτων με θέσεις που δεν εφάπτονται πουθενά. Με στρατηγική που δεν έχει καμία επαφή η μία με την άλλη. Δεν είναι σοβαρό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταρχήν έκανε πρόταση και σε άλλα κόμματα, στη ΔΗΜΑΡ, στους Οικολόγους, στο Άρμα Πολιτών, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είχε και κάποιες διαβουλεύσεις με τον κ. Καμμένο αν δεν κάνω λάθος, δεν κάνω το διάβασα, αν είναι αλήθεια αυτό. Τρυγάει ψήφους. Αυτό κάνει. Αυτοί του αρνήθηκαν που είναι πολύ πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ απ’ ότι είναι με το ΚΚΕ. Τρελλαθήκαμε δηλαδή; Να κάνουμε συνεργασία και από τη μια μεριά να συνεργαζόμαστε και από την άλλη να τους καταγγέλουμε; Πώς είναι δυνατόν να πάμε μαζί. ‘Η εκείνος πρέπει να έρθει στις θέσεις μας, εμείς δεν του το ζητάμε κάτι τέτοιο ή εμείς να πάμε στις δικές του. Εμείς να κοροϊδέψουμε τον λαό και να υποστηρίζουμε πράγματα που μέχρι τώρα δεν τα λέγαμε, όχι δεν πρόκειται. Εγώ πιστεύω ότι ένα τέτοιο προεκλογικό σχήμα, όπως και τις μεταγραφές βουλευτών, ο λαός θα έπρεπε να τα καταγγείλει. Δεν έχουμε τίποτα κοινό. Παίζει με τον πόνο του λαού».

ΑΘΗΝΑ 18/4/2012 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ