Εκδήλωση
αφιερωμένη στο Χιώτη κομμουνιστή, παιδαγωγό, συγγραφέα,
δάσκαλο και
Μιχάλη
Παπαμαύρο
διοργανώνει
το
Γυμνάσιο
Βολισσού με Λυκειακές τάξεις «Μιχ.
Παπαμαύρος» την Παρακευή 4 Νοεμβρίου
2011,
στις 5 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του
σχολείου.
Για
το Μιχ. Παπαμαύρο θα μιλήσουν:
● ο
Επίκουρος Καθηγητής της Ιστορίας της
Εκπαίδευσης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο
Θράκης κ. Αθανάσιος
Καραφύλλης
με θέμα «Η συμβολή του Μιχάλη Παπαμαύρου
στην ελληνική αγωγή και εκπαίδευση»
● και
ο δάσκαλος κ. Μάρκος
Σκούφαλος,
Διευθυντής της Αστικής Σχολής (11ου
Δημοτικού Σχολείου) Χίου με θέμα «Η
διαχρονικότητα των ιδεών του Μιχάλη
Παπαμαύρου στο σύγχρονο κόσμο»
ΜΙΧΑΛΗΣ
ΠΑΠΑΜΑΥΡΟΣ - βιογραφικό
Ο
Μιχάλης Παπαμαύρος γεννήθηκε στη Βολισσό
στις 20 Απριλίου 1891. Τέλειωσε το Δημοτικό
Σχολείο στο χωριό του και το Γυμνάσιο
στην πόλη της Χίου. Σπούδασε τη Γερμανική
γλώσσα στην Αθήνα και στη συνέχεια
εργάστηκε στη Βολισσό ως δάσκαλος. Πήρε
μέρος ως εθελοντής στον αγώνα για την
απελευθέρωση της Xίου, το
1912.
Το 1913 πήγε
για σπουδές στη Γερμανία όπου απέκτησε
διδακτορικό δίπλωμα της Παιδαγωγικής
απ το Πανεπιστήμιο της Ιένας (υπήρξε
μαθητής του Βίλχελμ Ράιν), διδακτορικό
της Φιλολογίας απ το Πανεπιστήμιο της
Λειψίας και της Αρχαίας Φιλολογίας απ
το Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Επιστρέφοντας
στην Ελλάδα υπηρέτησε
μεταξύ άλλων ως καθηγητής της Παιδαγωγικής
στο «Διδασκαλείο Αρρένων» Θεσσαλονίκης,
Διευθυντής του «Αρσακείου» Λάρισας,
Ανώτερος Επόπτης της Δημοτικής Εκπαίδευσης
Ανατολικής και Δυτικής Θράκης,
υποδιευθυντής στο «Μαράσλειο Διδασκαλείο»,
με Διευθυντή τον Αλεξ. Δελμούζο, καθηγητής
στην «Παιδαγωγική Ακαδημία» του Δημ.
Γληνού και Διευθυντής στο «Διδασκαλείο
Λαμίας».
Ήταν ο
εισηγητής στη χώρα μας του «Σχολείου
Εργασίας», της «Ενιαίας Συγκεντρωτικής
Διδασκαλίας» και του θεσμού της «Σχολικής
Κοινότητας».
Υπήρξε
ένας από τους πρωτεργάτες της εκπαιδευτικής
μεταρρύθμισης και του
δημοτικισμού. Ήταν μέλος του Εκπαιδευτικού
Ομίλου. Επανειλημμένα διώχτηκε, απολύθηκε,
φυλακίστηκε και εκτοπίστηκε για τις
ιδέες του.
Πήρε
μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Στο Εθνικό
Συμβούλιο των Κορυσχάδων εκλέχτηκε
Εθνοσύμβουλος Χίου. Παράλληλα, μαζί με
τον Κ.Δ. Σωτηρίου ανέλαβε τη διεύθυνση
του «Παιδαγωγικού Φροντιστηρίου της
Ελεύθερης Ελλάδας».
Το
1945 εξορίζεται στη Γυάρο κι από εκεί
στέλνεται στις φυλακές Αβέρωφ.
Αποφυλακίζεται το 1952. Το 1961 δικάστηκε
για το περιεχόμενο και τον τρόπο
διακίνησης του βιβλίου «Σύστημα νέας
Παιδαγωγικής» και φυλακίστηκε για 6
μήνες στις φυλακές Αγρινίου.
Το
1963 οργανώθηκε ειδική γιορτή προς τιμήν
του από την Ακαδημία Επιστημών ΕΣΣΔ και
από το Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της
Μόσχας.
Άφησε
πίσω του ένα αξιόλογο επιστημονικό και
συγγραφικό έργο. Σημαντικότερα από τα
έργα του είναι τα παρακάτω: «Προτάσεις
για τη μεταρρύθμιση της σχολικής
διοίκησης στην Ελλάδα»,
«Η Σχολική Κοινότητα», «J.
H. Pestalozzi
– Η ζωή και η δράση του» τόμ. Α΄, «Διδακτικές
αρχές του Σχολείου Εργασίας – Είκοσι
γράμματα στον Έλληνα Δάσκαλο», «Ειδική
Διδακτική του Σχολείου Εργασίας –
Είκοσι γράμματα στον Έλληνα δάσκαλο»
, «Οι γονείς και τα παιδιά τους», «Σύστημα
νέας Παιδαγωγικής». Συνέγραψε επίσης
μεγάλο αριθμό αναγνωστικών βιβλίων
για το Δημοτικό Σχολείο.
Πέθανε
στις 26 Απριλίου 1963 ως άπορος στο Δημοτικό
Νοσοκομείο Αθηνών, από ανακοπή καρδιάς.
