Ανακοίνωση Λαϊκής Συσπείρωσης Δήμου Χίου
«Τιμάνε τους πεθαμένους για να θάψουν τους ζωντανούς»
Αυτό είναι το πολιτικό συμπέρασμα από την πρόταση της Δημοτικής αρχής για να τιμηθεί ο κομμουνιστής ποιητής του νησιού μας Φώτης Αγγουλές.
Η Δημοτική αρχή του ΠΑΣΟΚ με ανταύγειες ΝΔ που στηρίζει την πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση, που στηρίζει τις πολιτικές του μνημονίου, της ΕΕ και το ΔΝΤ, η Δημοτική αρχή που παπαγαλίζει όσα την εντέλλει η κυβέρνησή της και αναπαράγει τη φτώχεια, τη μιζέρια, τον εργασιακό μεσαίωνα σε τοπικό επίπεδο, αποφάσισε να τιμήσει το Φώτη Αγγουλέ, αποφάσισε να συλήσει και να καπηλευτεί τη μνήμη του προς χάρη των δημοσίων σχέσεων, για να αποκτήσει «αριστερό» προφίλ, για να αποπροσανατολίσει τα χειμαζόμενα από τις πολιτικές τους, λαϊκά στρώματα, που υποφέρουν μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο.
Τί σχέση έχουν όλοι αυτοί με τους στίχους του κομμουνιστή ποιητή: «Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μηδέ για μια στιγμή, μεδ’ όσο στην κακοκαιριά λιγάει το κυπαρίσσι...»;
Τι σχέση έχουν με τους στίχους του «ακολουθούμε πιστά τα ματωμένα σας ίχνη»;
Τι σχέση έχει ο κόσμος του σοσιαλισμού, της Ειρήνης, ο κόσμος χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ο κόσμος που οι δουλευτάδες του απολαμβάνουν τον πλούτο του ιδρώτα τους, που η ξένη ακρίδα έχει εκδιωχθεί από τη λαοκρατία, κόσμο που ύμνησε και για τον οποίο αγωνίστηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε ο κομμουνιστής ποιητής, με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με τον κόσμο που εκπροσωπούν οι δημοτικοί τους σύμβουλοι, με τον κόσμο της πολιτικής συναλλαγής, του ρουσφετιού και του μοιράσματος της καρέκλας;
Δεν είναι καινούρια όμως η τακτική τους. Έρχεται από πολύ παλιά η αποκομμουνιστοποίηση των πνευματικών μας ανθρώπων, ο περιορισμός τους στα πλαίσια του δικού τους άδικου κόσμου, το στρίμωγμά τους στη δική τους αισθητική ηθική.
Γιόρτασαν το Ρίτσο, ποιητή των Ερωτικών ποιημάτων τον έβγαλαν.
Μιλάνε για τον Παλαμά, τη «Φλογέρα του Βασιλιά», αποθεώνουν, αφήνουν απέξω το «Δωδεκάλογο του Γύφτου» που γκρεμίζει τον κόσμο τους.
Αγγίζουν το Βάρναλη, για την ικανότητα του ως κριτικού και μεταφραστή αγορεύουν.
Αυτό θέλουν με την πρότασή τους. Να μικρύνουν το Φώτη, να τον περιορίσουν στα γενικόλογα «αριστερός», «αγωνιστής», «δημοκράτης», άντε και λυρικός και ευαίσθητος ποιητής, ενώ πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα ήταν κομμουνιστής κι αυτό το απέφυγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Γι αυτό και δεν έκαναν καμιά αναφορά εισηγητική στην πολιτική του ιδιότητα, γι αυτό διαστρέβλωσαν το γεγονός ότι τα γραπτά που είχαν απομείνει στου Ζήσιμου, τα συνέλεξε και τα έδεσε σε βιβλίο η Ν. Ε Χίου του ΚΚΕ, γι αυτό κι από την επιτροπή γιορτασμού –όχι ότι θα άλλαζε η θέση μας- δεν υπήρχε κομμουνιστής.