ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συνέντευξη τύπου παραχώρησε στις 11 Απρίλη, στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας, η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη», με θέμα «Βομβαρδισμοί στη Λιβύη – τρομοκρατικές απολύσεις και διώξεις στους χώρους δουλειάς: στο όνομα ποιας «δημοκρατίας» και «νομιμότητας» σφαγιάζονται λαοί και δικαιώματα;» και εισηγητές τους Άγγελο Βρεττό, Αντώνη Αντανασιώτη, Αλέκο Περράκη και Λίνα Κροκίδη, μέλη της Γραμματείας της.
Η βασική επισήμανση που έγινε από τους εισηγητές ήταν ότι τόσο η στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, όσο και οι απολύσεις και διώξεις στους χώρους δουλειάς, η ποινικοποίηση των αγώνων και η ένταση της καταστολής αποτελούν εκδηλώσεις του ενιαίου πολέμου που διεξάγει το κεφάλαιο ενάντια στους λαούς, μέσα και έξω από τα σύνορα των χωρών, για να ξεπεράσει την κρίση του. Με ενιαίο επίσης τρόπο διεξάγεται μια παράλληλη επιχείρηση βομβαρδισμού των συνειδήσεων των λαών, με την επίκληση κυρίως της «νομιμότητας», είτε διεθνούς είτε εγχώριας, η οποία όμως είναι «κομμένη και ραμμένη» στα συμφέροντά τους.
Οι εισηγητές ανέδειξαν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου στη Λιβύη και την άδικη και διάτρητη «νομιμότητά» του, αφού παραβιάζει ακόμη και τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, που απαγορεύει στο άρθρο 2 παρ. 7 την επέμβαση στα εσωτερικά των κρατών. Κατήγγειλαν συνολικά το σημερινό ρόλο του ΟΗΕ, που έχει μετατραπεί σε νομιμοποιητικό όργανο των πολέμων και των επεμβάσεων των ιμπεριαλιστών και έχει πλήρως απομακρυνθεί από τις ιδρυτικές αρχές του. Κατήγγειλαν τη συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης στον πόλεμο και αποκάλυψαν την υποκρισία της όσον αφορά την ανάγκη σεβασμού της συνταγματικής νομιμότητας που επικαλείται κατά των λαϊκών αγώνων, αφού η ίδια παραβιάζει το άρθρο 27 παρ. 2 του Συντάγματος, που προβλέπει νόμο της Βουλής, με απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών για παραμονή και διέλευση ξένων στρατευμάτων. Αναφέρθηκαν επίσης και στο νέο κύμα προσφύγων που δημιουργεί ο πόλεμος και επιδεινώνει το μεταναστευτικό πρόβλημα και στη χώρα μας, το οποίο η κυβέρνηση ισχυρίζεται υποκριτικά ότι θέλει να επιλύσει.
Όσον αφορά τον εσωτερικό «πόλεμο» του κεφαλαίου, επισημάνθηκε ότι για να εφαρμοστούν τα άνευ προηγουμένου βάρβαρα οικονομικά μέτρα κατά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, αυτά πρέπει να συνοδευτούν από μιαν άνευ προηγουμένου επίσης εργοδοτική τρομοκρατία, ποινικοποίηση των αγώνων και κρατική καταστολή. Δόθηκαν συγκεκριμένα παραδείγματα από πλήθος επιχειρήσεων, όπως της Ιντρακόμ κ.ά., για τις εκβιαστικές μεθόδους που χρησιμοποιεί η εργοδοσία, σημειώθηκε η ανάγκη του συντονισμού της δράσης για την αντιμετώπισή τους από ολόκληρο το ταξικό και ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα. Έγινε ιδιαίτερη αναφορά στο στραγγαλισμό του απεργιακού δικαιώματος αλλά και της χρησιμοποίησης της πολιτικής επιστράτευσης για το χτύπημα των εργατικών αγώνων (όπως έγινε με τους ναυτεργάτες και τους οδηγούς φορτηγών) και της αντισυνταγματικότητάς του. Καταγγέλθηκε η «βιομηχανία» διώξεων σε βάρος συνδικαλιστών, όπως αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη κατά του ΠΑΜΕ, ύστερα από μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου του μεγαλοβιομήχανου Στ. Μάνου, όπως και πλήθους άλλων αγωνιζόμενων εργατών, αγροτών, μαθητών. Καταδικάστηκε η κλιμάκωση των περιστατικών της αστυνομικής καταστολής, όπως στις Σέρρες, όπου απαγορεύτηκε στους αγρότες η συγκέντρωσή τους, στα Γιάννενα όπου τα ΜΑΤ επιτέθηκαν κατά των συμβασιούχων και στην Κερατέα, όπου συνεχίζεται το όργιο της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας σε βάρος των αγωνιζόμενων κατοίκων για να επιβληθεί η «νομιμότητα» των συμφερόντων των μεγαλοκατασκευαστών ΧΥΤΑ, καταπατώντας ακόμη και τις αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Λαυρίου.
Επισημάνθηκαν και καταδικάστηκαν, τέλος, μια σειρά από νέα επικίνδυνα για τις λαϊκές ελευθερίες μέτρα που εντείνουν την καταστολή, στο όνομα δήθεν της «ασφάλειας των πολιτών». Τέτοια είναι η προσαρμογή στο ευρωΝΑΤΟϊκό δόγμα της κατάργησης των διαχωρισμών μεταξύ εξωτερικής και εσωτερικής ασφάλειας και η δημιουργία μονάδων καταστολής πλήθους (χαρακτηριστικό παράδειγμα που αναφέρθηκε η άσκηση «Καλλίμαχος» στο Κιλκίς), η σύσταση αρχηγείου Ελληνικής Ακτοφυλακής με ακόμη περισσότερο στρατιωτικό χαρακτήρα, η μόνιμη εγκατάσταση του στρατιωτικο-αστυνομικού οργανισμού καταστολής FRONTEX στον Πειραιά και τα σύνορα, η κατάργηση του απόρρητου των επικοινωνιών και η διατήρηση των δεδομένων τους καθώς και η επέκταση της λειτουργίας των χαφιεδοκαμερών, η λεγόμενη «Κάρτα του Πολίτη» για την παρακολούθηση και χειραγώγηση των εργαζομένων, τα σχέδια για τον περιορισμό των διαδηλώσεων στην Αθήνα και άλλα.
Οι εισηγητές, όπως και όσοι πήραν το λόγο στη συνέχεια, κατέληξαν ότι στον ενιαίο πόλεμο που έχει κηρύξει το κεφάλαιο στους λαούς, χρειάζεται να δοθεί και ενιαία απάντηση από αυτούς. Να υπάρξει συντονισμός με το ταξικό εργατικό κίνημα και με όλες τις δυνάμεις που αντιστέκονται σε αυτήν την κατάσταση από τη σκοπιά της αμφισβήτησης της εξουσίας των μονοπωλίων. Να στηριχτεί η οργανωμένη λαϊκή ανυπακοή στη «νομιμότητα» της πλουτοκρατίας. Να διεκδικηθούν ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας, ώστε ο λαός να απαλλαγεί οριστικά από τη «δημοκρατία» και τη «νομιμότητα» που υπηρετούν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η «Δημοκρατική Συσπείρωση» θα συμβάλει σε ένα τέτοιο ριζοσπαστικό κίνημα με όσες δυνάμεις διαθέτει, στους χώρους δουλειάς, μαζί με το ΠΑΜΕ και τα ταξικά σωματεία, στα δικαστήρια, ως νομικός συμπαραστάτης των διωκόμενων αγωνιστών.
Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ
