- Την ώρα που τα λαϊκά εισοδήματα δέχονται αλλεπάλληλα χτυπήματα εξαιτίας της πολιτικής κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ για τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου, τα μονοπώλια των μεγαλεμπόρων και μεγαλοεισαγωγέων από κοντά με τους αλευροβιομήχανους σχεδιάζουν κερδοσκοπικές ανατιμήσεις - λόγος γίνεται για ποσοστά που φτάνουν στο 30% - στο στάρι και το αλεύρι που θα μετακυληθούν στις πλάτες των καταναλωτών με ανατιμήσεις σε μια σειρά ειδών πρώτης ανάγκης με πρώτο και καλύτερο το ψωμί.
- Την ώρα που το ψωμί έχει φτάσει να πωλείται στα 80 λεπτά το «μισό» κιλό των... 350 γραμμαρίων, απεργάζονται νέες κερδοσκοπικές ανατιμήσεις που θα δώσουν τη χαριστική βολή στα λαϊκά εισοδήματα με αλυσιδωτές αυξήσεις τιμών σε δεκάδες είδη πρώτης ανάγκης, αφού ήδη έχουν επιβαρυνθεί με τις μεγάλες αυξήσεις στο ΦΠΑ, τις δραματικές μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Πρόσχημα αυτή τη φορά αποτέλεσε η απόφαση της ρωσικής κυβέρνησης να απαγορεύσει τις εξαγωγές σταριού μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που κατέστρεψαν μέρος της παραγωγής, ενώ ακόμη επικαλούνται τη μείωση της παραγωγής και άλλων σιτοπαραγωγών χωρών, στήνοντας σενάρια περί επάρκειας στη διεθνή αγορά. Στην πραγματικότητα κανένα πρόβλημα επάρκειας δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Μεγαλέμποροι και μεγαλοεισαγωγείς έχουν στις αποθήκες τους επαρκείς ποσότητες σιτηρών.
Αποσιωπούν ότι τα τελευταία δύο χρόνια η τιμή παραγωγού έπεσε σε εξευτελιστικά επίπεδα, κοντά στα 10 λεπτά το κιλό, εκβιάζοντας με φθηνές εισαγωγές. Ότι οι εκτιμήσεις για τις καταστροφές από τις πυρκαγιές στη Μόσχα πυροδότησαν ένα από τα γνωστά χρηματιστηριακά παιχνίδια - στοιχήματα στα χρηματιστήρια προϊόντων, όπου οι τιμές συμβολαίων για τους επόμενους μήνες φέρεται να έχουν αυξηθεί σημαντικά.
Αυτό το διάστημα και ενώ ένα μέρος της παραγωγής στη χώρα μας έχει ήδη πουληθεί σε χαμηλές τιμές, η τιμή παραγωγού διαμορφώνεται στα 15 - 18 λεπτά για το μαλακό στάρι, το στάρι, δηλαδή, που προορίζεται για την παραγωγή αλεύρων τα οποία χρησιμοποιούνται στην αρτοποιία.
Κάθε εξέλιξη σε παρόμοια επίπεδα δε δικαιολογεί καμιά απολύτως αύξηση των τιμών στα άλευρα και το ψωμί. Οι παραγωγοί στην ουσία δεν πρόκειται να έχουν κανένα κέρδος, δεδομένης της ραγδαίας αύξησης του κόστους παραγωγής τα τελευταία χρόνια. Οι μικροί και μεσαίοι παραγωγοί από το 2006 και μετά, λόγω της εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, δέχονται ανελέητα χτυπήματα που τους οδηγούν στην εγκατάλειψη της σιτοκαλλιέργειας. Η νέα ΚΑΠ επέβαλε τιμή παρέμβασης 10 λεπτά δίνοντας «αβάντα» στους μεγαλεμπόρους να διαπραγματεύονται εκβιαστικά σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Ταυτόχρονα, οι μαζικές εισαγωγές από ΕΕ και τρίτες χώρες δίνουν ακόμα ένα μεγάλο χτύπημα στην εγχώρια παραγωγή και συμβάλλουν στη δραματική συρρίκνωσή της, με αποτέλεσμα η χώρα να μην έχει πλέον αυτάρκεια σε σιτηρά, ενώ πριν το 1992 είχε αυτάρκεια και ήταν και εξαγωγική.
Αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ότι η πολιτική της εκχώρησης πλήρους ασυδοσίας στα μονοπώλια, στο όνομα της ενίσχυσης του «ανταγωνισμού» και της «ελεύθερης αγοράς», με τον κάλπικο ισχυρισμό ότι θα συγκρατηθούν οι τιμές προς όφελος των καταναλωτών, οδηγεί σε ενίσχυση των μονοπωλιακών κερδών και των κερδοσκοπικών ορέξεων του μεγάλου κεφαλαίου. Μόνοι κερδισμένοι είναι οι μεγαλοεισαγωγείς και οι βιομήχανοι σε βάρος των μικρών παραγωγών και των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά πρέπει να απαιτήσουν να απαγορευτεί η οποιαδήποτε αύξηση στο ψωμί και στα τρόφιμα. Να μειωθεί η τιμή του ψωμιού και να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Να καθοριστεί κατώτερη εγγυημένη τιμή στο σιτάρι που να εξασφαλίζει αξιοπρεπές εισόδημα για τους μικρούς παραγωγούς.
Οι εξελίξεις σε όλους τους κλάδους και τομείς αποκαλύπτουν ότι οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η φτωχή αγροτιά έχουν κοινό εχθρό, τα μονοπώλια, την ΕΕ και τα κόμματα που τους υπηρετούν. Γι' αυτό χρειάζεται να διαμορφώσουν κοινό αντιμονοπωλιακό μέτωπο με στόχο να γίνουν λαϊκή περιουσία τα μονοπώλια στην παραγωγή και στο χονδρεμπόριο. Να στηριχθούν οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί της μικρομεσαίας αγροτιάς. Το κράτος να αναλάβει τη συγκέντρωση της παραγωγής και τις εισαγωγές - εξαγωγές. Αυτός είναι ο δρόμος για να αναπτυχθεί η εγχώρια παραγωγή και να διασφαλιστούν φτηνά διατροφικά προϊόντα, για την κάλυψη των λαϊκών διατροφικών αναγκών και πρώτες ύλες, για την ανάπτυξη της βιομηχανίας
18/8/2010
Γραφείο Τύπου της ΝΕ Χίου του ΚΚΕ
.jpg)
