ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Χίος, 27 Αυγούστου 2010

Η ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ - Αγωνιστική Πρωτοβουλία σε συνεργασία με το Τοπικό Συμβούλιο Λαγκάδας διοργάνωσε ομιλία με θέμα «Η ανάπτυξη των Π.Ο.Α.Υ. (Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών) και οι επιπτώσεις τους στους παράκτιους αλιείς και στο περιβάλλον», την Τετάρτη 25 Αυγούστου στην αίθουσα εκδηλώσεων της Λαγκάδας. Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο κ. Θανάσης Καλογερογιάννης, ιχθυολόγος, προϊστάμενος της Δ/νσης Αλιείας Ν.Α. Λέσβου. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν αλιείς και μέλη του Συλλόγου Αλιέων Χίου «Οι 12 Απόστολοι», του συλλόγου Οινουσσών και κάτοικοι της Λαγκάδας καθώς και των Δήμων Ομηρούπολης, Χίου και Οινουσσών. Η πρωτοβουλία για την εκδήλωση αυτή λήφθηκε μετά από συνεννόηση με το σύλλογο αλιέων, με στόχο την καλύτερη ενημέρωση των μελών τους.

Ο επικεφαλής της ΛΑΣ – Αγ. Πρωτ., υποψήφιος Δήμαρχος Χίου Μάρκος Σκούφαλος στην εισήγησή του αναφέρθηκε στα δεινά που συσσωρεύει ο Καλλικράτης και πώς αυτά σχετίζονται με τη ζωή των κατοίκων του νησιού μας και φυσικά των αλιέων. Η πρόσφατη χωροθέτηση των Π.Ο.Α.Υ. που καταρτίστηκε από την Περιφέρεια και έγινε δεκτή από τη Ν.Α. Χίου, εσκεμμένα χωρίς καμιά ενημέρωση με τους άμεσα εμπλεκόμενους (αλιείς και κατοίκους παράκτιων περιοχών, όπου αναπτύσσονται οι ιχθυοκαλλιέργειες) ήταν μία απαράδεκτη κίνηση, που όμως δείχνει τι θα φέρει ο Καλλικράτης στις τοπικές κοινωνίες και στην τοπική οικονομία και ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται, αφού οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου θα είναι αυτοί που θα αλώσουν τις θάλασσες μας.

Ο προϊστάμενος της Δ/νσης Αλιείας Ν.Α. Λέσβου, ιχθυολόγος Θανάσης Καλογερογιάννης, έκανε μία αναλυτική παρουσίαση της αλιευτικής πολιτικής που προωθεί η Ε.Ε. σε συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις μη λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των παράκτιων αλιέων, αλλά και τον κοινωνικό ρόλο της αλιείας. Αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αλιείς όλα αυτά τα χρόνια, με την εφαρμογή της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής από την Ε.Ε., η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών χωρίς ενδοιασμούς. Αναλυτική αναφορά έκανε στην πολιτική προώθησης όλα αυτά τα χρόνια και από όλες τις κυβερνήσεις της ίδρυσης ιχθυοκαλλιεργειών, οι συνέπειες των οποίων στο θαλάσσιο περιβάλλον είναι πλέον γνωστές και τις ζούμε στην καθημερινότητά μας, τόσο οι αλιείς όσο και οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών.

Σύμφωνα με τον κ. Καλογερογιάννη, η προσπάθεια που καταβλήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και μέσω της ίδρυσης των ιχθυοκαλλιεργειών, ήταν να απομακρυνθούν ουσιαστικά οι ψαράδες από τη θάλασσα (για το λόγο αυτό δίνονται τα κίνητρα για να κόβονται τα σκάφη, ενώ ταυτόχρονα προωθείται η κατάργηση εργαλείων όπως η βιτζότρατα, με το πρόσχημα της υπεραλίευσης). Ο κ. Καλογερογιάννης δεν αρνήθηκε ότι υπάρχει υπεραλίευση, διαχώρισε όμως το ρόλο των παράκτιων αλιέων σε αυτήν. Η υπεραλίευση, είπε, γίνεται με ευθύνη των πολυεθνικών εταιρειών, οι οποίες αποκλείουν ολόκληρες περιοχές και τις εξαντλούν.

Αναφορικά με τις ΠΟΑΥ και τις ιχθυοκαλλιέργειες ο κ. Καλογερογιάννης επιβεβαίωσε την ανάγκη για προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από αυτές τις δομές, λέγοντας ότι η λειτουργία της μονάδας πρέπει να παύει μετά από δέκα χρόνια, προκειμένου να αποκαθίσταται το θαλάσσιο περιβάλλον – κάτι που δυστυχώς στην περίπτωση της Χίου δεν ισχύει. Πρόσθεσε ότι πρόκειται για ιδιωτικοποιήσεις θαλάσσιων χώρων με οδυνηρές συνέπειες για τους ψαράδες και το περιβάλλον, γι αυτό και δεν πρέπει να γίνουν.

Ενδιαφέρον είχε ο διάλογος που ακολούθησε στη συνέχεια, καθώς τόσο οι κάτοικοι της Λαγκάδας – αναφορικά με τη λειτουργία των ιχθυοκαλλιεργειών – όσο και οι αλιείς – τους οποίους άλλωστε αφορούν άμεσα όλα τα θέματα που θίχτηκαν, καθώς σχετίζονται με την επιβίωση του κλάδου και την ίδια τη ζωή τους – έκαναν παρεμβάσεις. Έγινε φανερό ότι το κενό ενημέρωσης που υπάρχει – και το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κυβερνήσεων και των μεγαλοεπιχειρηματιών – πρέπει να αντιμετωπιστεί. Πιστεύουμε ότι ανάλογες εκδηλώσεις ενισχύουν τόσο την πληροφόρηση των ενδιαφερόμενων, αλλά και συμβάλουν στην ορθή εκτίμηση της κατάστασης. Εκείνο πάντως που έγινε σαφές από τη συζήτηση είναι ότι η αγωνιστική επαγρύπνηση και η συλλογική διεκδίκηση αλιέων και κατοίκων μπορούν να λειτουργήσουν ως ασπίδα προστασίας για το δημόσιο συμφέρον, για το περιβάλλον και τον τόπο μας.

Από την παράταξη