Το πρόβλημα δεν είναι, ωστόσο, μόνο η απαράδεκτα
προσβλητική αντιμετώπιση του εγχώριου καλλιτεχνικού δυναμικού από την
κυβέρνηση. Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά τα δελεαστικά - παμπάλαια
όμως και καθόλου "καινοτόμα" - που δια στόματος Φαμπρ εξήγγειλε η
κυβέρνηση, όπως η ενίσχυση της "πολυπολιτισμικότητας" στο Φεστιβάλ με το
διάπλατο άνοιγμά του σε "συμπράξεις" με πολιτιστικούς οργανισμούς και
καλλιτέχνες του εξωτερικού, η συνύπαρξη και συνεργασία όλων των τεχνών
σε μια παράσταση, η ίδρυση Ακαδημίας νέων καλλιτεχνών κ.λπ. έρχονται να
υπηρετήσουν ένα βαθύτατα αντιδραστικό στόχο, που προωθούσαν άλλωστε πιο
χαλαρά και οι προηγούμενες διοικήσεις του Φεστιβάλ, αφού αποτελεί
κατεύθυνση της ΕΕ: Την επιτάχυνση των διεργασιών για τη διαμόρφωση ενός
καλλιτεχνικού δυναμικού και ταυτόχρονα ενός νεανικού κυρίως και
μορφωμένου κοινού απόλυτα προσδεμένων στην πολιτική του κεφαλαίου, σε
μια περίοδο που αποκαλύπτεται ολοκληρωτικά η βαρβαρότητα του
καπιταλιστικού συστήματος, δημιουργώντας προϋποθέσεις γενικότερης
αμφισβήτησής του.
Με άλλα λόγια, στόχος είναι η δημιουργία μιας
κρίσιμης μάζας προσοντούχων νέων ανθρώπων εμποτισμένων με τις αντιλήψεις
του αστικού κοσμοπολιτισμού, που χωρίς εθνικές "προκαταλήψεις", όπως
π.χ. τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και προπαντός χωρίς ταξικές
"αγκυλώσεις" και αντιθέσεις θα εκστασιάζεται και θα μεταλαμπαδεύει τις
κίβδηλες αξίες, τη σάπια ηθική και το παρακμιακό γούστο της αστικής
τάξης, που εκφράζει η τέχνη του κ. Φαμπρ.
Κυρίως, όμως, η νέα αυτή γενιά θα πρέπει να είναι
ολοσχερώς εξοικειωμένη με την ανία, το θάνατο, το αίμα, την ωμότητα, τη
βία, τη χυδαιότητα και γενικά με όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν το
απάνθρωπο, αηδιαστικό, εγκληματικό πρόσωπο του άγριου καπιταλιστικού
κόσμου, όπως "καθρεφτίζεται" εξευγενισμένα στο αβυσσαλέα αδιέξοδο και
βαθιά κατεστημένο μεταμοντέρνο πνεύμα του κ. Φαμπρ, των ντόπιων και
ξένων συνεργατών του και πάνω απ' όλους της κυβέρνησης, που τους επέλεξε
και βίαια τους επιβάλλει.
Ερωτάται ο κ. υπουργός:
Αν μετά την αναστάτωση που έχει προκληθεί όλες αυτές τις μέρες γύρω από το θέμα, θα επιμείνει στη μετατροπή του ελληνικού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε διεθνές, στην παραμονή του κ. Φαμπρ στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του και στην πολιτική που οι παραπάνω ενέργειες σηματοδοτούν για το ρόλο του πολιτισμού, της τέχνης και των ανθρώπων της ή θα ανταποκριθεί στο αίτημα των καιρών, που είναι η ριζική και πραγματικά "καινοτόμα" αναμόρφωση των μεγάλων πολιτιστικών θεσμών, όπως το Φεστιβάλ, με προσανατολισμό τους στην κοινωνικά χρήσιμη τέχνη, την τέχνη που καταπιάνεται με τις σύγχρονες ανάγκες, τα καυτά προβλήματα και τα κοινωνικά συμφέροντα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας, καλλιεργώντας το ενδιαφέρον και την αγάπη τους για τον πολιτισμό, αντί να τα αποξενώνει και να τα απομακρύνει απ' αυτόν».
