Η
χθεσινή συνεδρίαση της βουλής έληξε,
το Μνημόνιο ψηφίστηκε αλλά με σοβαρές
απώλειες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Βεβαίως
αποτελεί απόδειξη της λαϊκής πίεσης,
και με αυτήν την έννοια αποτελεί απόδειξη
της δύναμης του εργατικού , λαϊκού
κινήματος, περιορισμένης για την ώρα,
αφού ακόμα δεν έχει αποκτήσει την
απαιτούμενη μαζικότητα και οργάνωση,
τον εύστοχο προσανατολισμό και την
ικανότητα να νικήσει ουσιαστικά,
αποτελεσματικά, βιώσιμα. Αυτή η μικρή
νίκη με την έννοια της επίδρασης της
πίεσης που ασκήθηκε, θα γίνει σημαντική
αν ο λαός δεν επιτρέψει οι διαφοροποιήσεις
να γίνουν ο δούρειος ίππος που θα ανακόψει
την ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος,
την πάλη με όρους ρήξης και ανατροπής.
Η
εργατική τάξη, ο λαός έχει την δύναμη
να σαρώσει την αντιλαϊκή πολιτική και
τα κόμματα που την υπηρετούν. Να σταθεί
με εμπιστοσύνη δίπλα στο ΚΚΕ, να
διαχωριστεί πλήρως από τα κόμματα της
συγκυβέρνησης και όσους επιχειρούν την
μεταμφίεση του συστήματος. Να συναντηθούμε
στους ταξικούς αγώνες, στην πολιτική
πάλη.
Η
εικόνα είναι διαφορετική από πριν, ‘ένα
πράγμα όμως παραμένει: Απέναντι στο
λαό στέκεται μια κυβέρνηση αποφασισμένη
με κάθε μέσο και στα πλαίσια της αστικής
δημοκρατίας αλλά και παραβιάζοντας με
κρατική καταστολή και την φραστική
διατύπωση των λαϊκών δικαιωμάτων, να
τσακίσει το λαό και να διασφαλίσει την
εφαρμογή της πτώχευσης του λαού,
ικανοποιώντας με «φωτιά και σίδηρο»
τους πιστωτές και τους κεφαλαιοκράτες
της χώρας. Η συμφωνία που υπέγραψαν
δεσμεύει –με βάση την ΕΕ- και κάθε
επόμενη κυβέρνηση, ανεξάρτητα της
σύνθεσης που θα έχει μετεκλογικά. Που
σημαίνει ότι θα πάμε στις εκλογές με
προσπάθεια και επιδίωξη ο λαός να
αποφασίσει εντός και όχι εκτός των
τειχών.
Απέναντι
στο λαό υπάρχει η ΕΕ αποφασισμένη να
τσακίσει όλους τους λαούς της Ευρώπης
μπροστά στα αδιέξοδα της οικονομικής
καπιταλιστικής κρίσης που έχει να
διαχειριστεί. Αυτές οι δυνάμεις του
κεφαλαίου που ψήφισαν το Μνημόνιο ξέρουν
ότι και η πιο βάναυση αντεργατική
αντιλαϊκή εφαρμογή του δεν πρόκειται
να ανατρέψει την κλονισμένη συνοχή της
ΕΕ, την απόφαση του πιο σκληρού πυρήνα
να περιορισθεί στις ισχυρότερες
καπιταλιστικές χώρες. Άλλωστε κράτη
μέλη της ετοιμάζουν σενάρια νέων
συμμαχιών με καπιταλιστικά κράτη και
εκτός ΕΕ.Τέλειωσαν οι αυταπάτες που
καλλιέργησαν συστηματικά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,
ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ περί της ενωμένης Ευρώπης
της ισοτιμίας, της σύγκλισης, της ειρήνης,
της δικαιοσύνης και της κοινωνικής
αλληλεγγύης, της λαϊκής ευημερίας, περί
της αλλαγής της ΕΕ από τα μέσα. Όσο η
κρίση βαθαίνει και οι ανταγωνισμοί
οξύνονται, ο κίνδυνος είναι υπαρκτός
να ανάψουν νέες πολεμικές εστίες, μια
πιο γενικευμένη σύγκρουση. Θα κληθούν
οι λαοί για μια ακόμη φορά να χύσουν το
αίμα τους στο πλευρό του ενός ή του άλλου
ιμπεριαλιστή στην κούρσα αναδιανομής
των αγορών.
Το
μεγάλο ΟΧΙ
του λαού που εκφράζεται στις πολύμορφες
αγωνιστικές και στις απεργιακές
κινητοποιήσεις πρέπει να γίνει ΟΧΙ
συνολικά κατά του συστήματος, της
κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν
την ΕΕ, το ΔΝΤ, να γίνει ΟΧΙ στην δικτατορία
των μονοπωλίων.
Το
πολυάριθμο όχι που βγήκε χθες από την
βουλή δεν είναι ενιαίο, δεν έχει ενιαία
αφετηρία αντίθεσης και προ πάντων δεν
έχει ενιαία κατεύθυνση διεξόδου. Ο λαός
δεν πρέπει να παρασυρθεί και να παγιδευτεί
σε δήθεν
εύκολες και επιφανειακές λύσεις. Ο
συσχετισμός στο κοινοβούλιο παραμένει
εξαιρετικά αρνητικός ,πρέπει να αλλάξει
με τους αγώνες και την ψήφο.
Κάτω
από την επίδραση δύο παραγόντων ( της
λαϊκής κατακραυγής και της αδυναμίας
του συστήματος να διαχειριστεί την
κρίση), που προκαλούν ρήγματα στα αστικά
πολιτικά κόμματα, αναζητούν τρόπους
να μεταμφιεστεί το αστικό πολιτικό
σύστημα, να βάλει νέα ρούχα ώστε να
ελέγξει τον λαϊκό παράγοντα, να τον
χειραγωγήσουν, πριν είναι αργά για το
σύστημα. Ανάλογες σκέψεις και διαπιστώσεις
εμφανίζονται και σε πολλούς άλλους
βουλευτές που ψήφισαν ναι, συμμορφώθηκαν
με την κομματική πειθαρχία.
Τόσο
οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ
που αποσκίρτησαν στην ψηφοφορία, δήλωσαν
καθαρά και παστρικά, ότι ψήφισαν με βάση
τις αρχές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ , ότι
παραμένουν ιδεολογικοπολιτικά στα
κόμματά τους, άρα στην υπηρεσία του
συστήματος. Καμία αυτοκριτική από την
πλευρά τους, καμία διάθεση στήριξης του
κινήματος ρήξης.
Η
κριτική τοποθέτηση και η αποχή του ΛΑΟΣ
από την ψηφοφορία, και αφού συνέβαλε
στην συγκρότηση της κυβέρνησης του
μαύρου μετώπου, αφού συνέβαλλε στην
διαμόρφωση βασικών θέσεων του Μνημονίου
είναι επίσης αναγκαστική επιλογή
τακτικής, καθώς δεν οφείλεται στον
φιλεργατισμό του αλλά στον ρόλο που
θέλει να παίξει για την στήριξη της
κυρίαρχης πολιτικής με την έξαλλη
αντικομμουνιστική επίθεση, την κρατική
βία και καταστολή. Το ομολόγησε καθαρά
ο πρόεδρός του.
Είναι
ακέραια η ευθύνη των ΣΥΡΙΖΑ και
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, που ανεξάρτητα
από τις μεταξύ τους επί μέρους διαφορές,
έχουν κάνει σημαία τους το Μνημόνιο,
υπερασπιζόμενοι ταυτόχρονα την ΕΕ ,
διαγράφοντας όλη την πορεία της
καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα,
και της ενσωμάτωσης στην ΕΕ. Καλλιεργούν
στο λαό πλήθος αυταπατών και φρούδων
ελπίδων για αλλαγή βάρδιας στο πολιτικό
σύστημα με μια κυβέρνηση που είναι πιο
ικανή τάχα να διαπραγματεύεται όμορφα
και καλά με την ΕΕ, να κερδίσει χρόνο
στην εξυπηρέτηση του χρέους, σε αρμονική
συνύπαρξη με τα μονοπώλια και τις
διεθνείς ενώσεις τους.
Αποδεικνύεται
ότι το λεγόμενο αντιμνηνονιακό μέτωπο
με ότι επίθετα μπορεί να προηγηθούν,
αριστερό, ανανεωτικό, πατριωτικό,
εθνικοανεξαρτησιακό είναι μια
σαπουνόφουσκα, αφού μπορεί να στεγάσει
ετερόκλητες δυνάμεις, που ως κοινό
παρανομαστή έχουν την διάσωση και τον
απατηλό εξανθρωπισμό του καπιταλιστικού
συστήματος.
Τώρα
ο λαός ,ύστερα από την πρώτη ήττα του
πολιτικού συστήματος και την
πρώτη νίκη του, ιδιαίτερα η εργατική
τάξη, πρέπει να κάνει ένα διακριτό βήμα
προς τα εμπρός, ένα άλμα για να πούμε
καλύτερα παίρνοντας υπόψη τα παρακάτω:
1.
Να αντιμετωπίσει το επερχόμενο νέο κύμα
άγριας χρεωκοπίας, ανεξέλεγκτης για το
λαό για την ανατροπή του συσχετισμού
δύναμης στο
πολιτικό και το κοινωνικό πεδίο. Ο λαός
δεν πρέπει να ορθώνει το ανάστημά του
μόνο εναντίον των μέτρων που τον οδηγούν
στην απόλυτη και σχετική φτώχεια και
εξαθλίωση, πρέπει να αναλάβει την ευθύνη
του για να γίνουν λαϊκή περιουσία οι
αναπτυξιακές πηγές, τα παραγωγικά μέσα
και οι δυνατότητες της χώρας. Τι να
φοβηθεί από την στιγμή που τον έχουν
χρεοκοπήσει και του επιβάλλουν και νέο
κύμα μέτρων εξαθλίωσης; Ήδη έχει χάσει
πολλά. Αν θέλει να απαλλαγεί από την
Τρόικα πρέπει να παλέψει υπέρ της
αποδέσμευσης. Δεν είναι δυνατόν να
παλεύει αμυντικά ή να διεκδικεί ψίχουλα
, αλλά να παλέψει για την κοινωνική λαϊκή
ευημερία, τέτοια που του πρέπει και του
αξίζει τις πρώτες 10ετίες του 21 ου αιώνα.
2. Να μην
υποκύψει στις σειρήνες της μεταμφίεσης
του πολιτικού συστήματος με υλικό από
την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ. το ΛΑΟΣ, και τα άλλα
κόμματα του κοινοβουλίου σε διάφορα
μίγματα συνεργασίας μεταξύ τους. Να
συνεχίσει το ξήλωμα του ΠΑΣΟΚ και της
ΝΔ. Να μη δώσει στήριξη στην εμφάνιση
νέων αστικών κομμάτων. Να μην αφήσει
ούτε μια τρύπα περιθώριο στο μεταμφιεσμένο
πολιτικό σύστημα είτε ως κεντροδεξιό,
είτε ως κεντροαριστερό. Να περάσει στην
αντεπίθεση.
- Με ετοιμότητα και θάρρος να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στην κρατική βία και καταστολή που θα ενταθεί, στο νέο κύμα του λυσσασμένου αντικομμουνισμού που έχει μεν στόχο το ΚΚΕ αλλά τα βόλια του θα χτυπήσουν το λαό και τις δημοκρατικές του ελευθερίες. Τα χθεσινά απαράδεκτα επεισόδια είναι μέρος της κρατικής προβοκάτσιας για να χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα, να συκοφαντηθεί ο αγώνας της ρήξης και της ανατροπής με την αξιοποίηση των κουκουλοφόρων, των λεγόμενων αντιεξουσιαστών, των ακροδεξιών συμμοριών, των χούλιγκαν. Ήδη εργαζόμενοι χάνουν την δουλειά τους, περνάνε στην ανεργία καθώς οι επιχειρηματίες αναγγέλλουν ότι ίσως δεν ανοίξουν ξανά τα μαγαζιά τους. Το εργατικό λαϊκό κίνημα ένα συμφέρον έχει: Να πάρει στα χέρια του τον πλούτο της χώρας που τον κατέχουν και τον καρπώνονται τα μονοπώλια. Το όχι στην εξουσία των μονοπωλίων, ναι στην εργατική λαϊκή εξουσία, να γίνει ναι στην κοινωνικοποίηση, την αποδέσμευση και την μονομερή διαγραφή του χρέους είναι η πραγματική επιλογή που δυναμώνει και κάνει αποτελεσματικό, νικηφόρο το κίνημα, ακυρώνει κάθε προσπάθεια μεταμφίεσης του πολιτικού συστήματος, κάθε μορφή προβοκάτσιας, δηλητηριώδους αντικομμουνισμού που έχει στόχο όχι μόνο το ΚΚΕ, αλλά ολόκληρο τον αγωνιζόμενο λαό.
- Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ να κάνει πιο ισχυρή και μαζική τη λαϊκή συμμαχία της εργατικής τάξης, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών, εμπόρων, βιοτεχνών, της φτωχής αγροτιάς, να δώσει μεγαλύτερη σημασία στην κοινή δράση με αγωνιστικές νεολαιίστικες και γυναικείες οργανώσεις. Είναι η συμμαχία που έχει ανάγκη ο λαός. Αυτό είναι το καινούργιο που γεννιέται, αυτή είναι η προϋπόθεση για να νικηθεί το σάπιο πολιτικό σύστημα και τα κόμματα του, για να διεκδικήσει σαρωτικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία.
Αφετηρία
συμμετοχής στην οργάνωση της πάλης
είναι οι τόποι δουλειάς, τα εργοστάσια
και τα γραφεία στον ιδιωτικό και δημόσιο
τομέα, είναι οι εργατικές οι λαϊκές
γειτονιές, η φτωχή ύπαιθρος. Εργατικές
συνελεύσεις, και σωματεία, εργατικές,
λαϊκές επιτροπές είναι η βάση του
κινήματος πανελλαδικά οργανωμένο με
ενιαία κατεύθυνση κατά της εξουσίας
των μονοπωλίων, προς όφελος της εργατικής
λαϊκής εξουσίας.
Το
ΚΚΕ είναι ακόμα πιο έτοιμο και ώριμο
σήμερα να δώσει δύναμη και αποτελεσματικότητα
στον αγώνα. Τα μέλη του, τα μέλη της ΚΝΕ,
οι φίλοι και ο οπαδοί, οι συνεργαζόμενοι
μπορούν και πρέπει να αναλάβουν ακόμα
περισσότερες ευθύνες.
Η
θέση του εργάτη, του υπάλληλου, του
άνεργου, του συνταξιούχου, του
αυτοαπασχολούμενου, του φτωχού αγρότη
είναι πλάι στο ΚΚΕ. Πουθενά αλλού!
ΑΘΗΝΑ
13/2/2012 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
