ΕΡΩΤΗΣΗ: Προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών

Θέμα: Απλήρωτοι για μεγάλο χρονικό διάστημα για μία ακόμη φορά οι εργαζόμενοι στα προγράμματα «Μονάδα Κοινωνικής Μέριμνας» στη Χίο και σε άλλους νομούς.

Για μία ακόμη φορά οι εργαζόμενοι στα προγράμματα «Μονάδα Κοινωνικής Μέριμνας» στη Χίο παραμένουν από την αρχή του 2010, δηλαδή 10 μήνες, απλήρωτοι, ενώ η ανασφάλεια κυριολεκτικά τους κατατρώει για χρόνια, αφού δουλεύουν για χρόνια με συμβάσεις που έχουν ημερομηνία λήξης. Οι εργαζόμενοι αυτοί καλούνται να διεκπεραιώσουν το έργο τους στο νησί με πολλές δυσκολίες και προβλήματα. 

 

Την ίδια στιγμή, ένας περιορισμένος αριθμός από αυτούς στους οποίους απευθύνονται αυτά τα προγράμματα (όπως ηλικιωμένοι, ΑΜΕΑ) καλύπτεται και μάλιστα με περιορισμένο τρόπο λόγω της υποχρηματοδότησης, του πολυκερματισμού και του ίδιου του χαρακτήρα αυτών των προγραμμάτων, αφού δεν εντάσσονται στα πλαίσια ενός ενιαίου συστήματος πρόνοιας που, με κεντρικό σχεδιασμό, να καλύπτει με ένα καθολικό τρόπο τις ανάγκες αυτών των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.

Άλλωστε, αυτός ήταν ο χαρακτήρας των συγκεκριμένων προγραμμάτων από την αρχή. Με εξαθλιωμένους εργαζόμενους να παρέχουν υποκατάστατα κοινωνικών υπηρεσιών, σε έναν περιορισμένο αριθμό ανθρώπων που έχουν ανάγκη αυτές τις υπηρεσίες, για να διευκολυνθούν οι γενικότεροι σχεδιασμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης που με συνέπεια συνδιαμόρφωσαν και υλοποίησαν οι κυβερνήσει του ΠΑ.ΣΟ.Κ και της Ν.Δ. Σχεδιασμοί που είχαν σαν στόχο τη μείωση των κοινωνικών δαπανών, συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών, μετακύλιση μέσω των δήμων στους ίδιους τους εργαζόμενους, τους δημότες -μέσω των δημοτικών τελών και της ανταποδοτικότητας- του κόστους παροχής αυτών των υπηρεσιών. Ταυτόχρονα να διευκολύνεται η ιδιωτικοποίηση της πρόνοιας η προέλαση των διαφόρων επιχειρηματιών και Μ.Κ.Ο. στον τομέα αυτό. Ενώ εργαζόμενοι ηλικιωμένοι, ΑΜΕΑ, από τα φτωχά λαϊκά στρώματα να εξαθλιώνονται.

Οι παραπάνω εκτιμήσεις επιβεβαιώνονται και από την κατάσταση που επικρατεί συνολικά στις όποιες δημόσιες υπηρεσίες πρόνοιας έχουν απομείνει και στα υπόλοιπα προγράμματα Βοήθειας στο Σπίτι και κοινωνικής μέριμνας τόσο στη Χίο όσο και στους άλλους νομούς που κυριολεκτικά φυτοζωούν.

Εργαζόμενοι απλήρωτοι, να πληρώνουν από την τσέπη τους κυριολεκτικά για να κινηθούν και να βρεθούν δίπλα σ’ αυτούς που τους έχουν ανάγκη γιατί οι δήμοι δεν του καλύπτουν ούτε τα έξοδα μετακίνησης αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έχουν ούτε μέσα μετακίνησης. 

 

Αυτό ισχύει και στην περίπτωση της Χιου όπου οι εργαζόμενοι δεν έχουν στη διάθεσή τους ένα μεταφορικό μέσο με οδηγό για να μπορούν να διεκπεραιώσουν το έργο τους, ενώ η υλικοτεχνική υποδομή καθώς και ο χώρος στέγασης για τη λειτουργία της μονάδας είναι ανεπαρκέστατα.

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ. Υπουργοί τι μέτρα θα πάρουν ούτως ώστε άμεσα να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση και πιο συγκεκριμένα:

1. Να καταβληθούν όλα τα δεδουλευμένα που οφείλονται στους εργαζόμενους αυτών των προγραμμάτων στη Χίο αλλά και στους υπόλοιπους νομούς.
   
2. Να ενταχθεί επιτέλους η μισθοδοσία όλων αυτών των εργαζόμενων στον κρατικό προϋπολογισμό για να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση να μένουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα απλήρωτοι.
   
3. Να σταματήσει το απαράδεκτο καθεστώς ομηρίας και να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι σ’ αυτά τα προγράμματα Βοήθεια στο Σπίτι, κοινωνικής μέριμνας, κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και ΑΜΕΑ, για να μπορέσουν απερίσπαστοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σ’ αυτόν τον ευαίσθητο τομέα.
   
4. Να περάσουν όλα αυτά τα προγράμματα στον κρατικό προϋπολογισμό και στο υπουργείο υγείας και με ολόπλευρη στήριξη, χρηματοδότηση, πρόσληψη και άλλου μόνιμου προσωπικού και με σύγχρονες υποδομές και μέσα να μπορέσει να καλύψει σε καθολικό βαθμό τις ανάγκες αυτών των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.
   

Οι βουλευτές

Σταύρος Σκοπελίτης Μπάμπης Χαραλάμπους Νίκος Παπακωνσταντίνου

1/10/2010