Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η βιβλιοπαρουσίαση της νέας έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής» με τίτλο: «1922: Ιμπεριαλιστική εκστρατεία και Μικρασιατική Καταστροφή»

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τον κόσμο που συμμετείχε, πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση της νέας έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής» με τίτλο: «1922: Ιμπεριαλιστική εκστρατεία και Μικρασιατική Καταστροφή» στον αύλειο χώρο του 11ου Δημοτικού Σχολείου Χίου.

Την παρουσίαση έκανε ο Αναστάσης Γκίκας, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Στην ομιλία του αναφέρθηκε στα συμπεράσματα που βγαίνουν από τα γεγονότα του 1922 και για το σήμερα, καθώς όπως είπε χαρακτηριστικά,  «Όποιος δεν διδάσκεται από την Ιστορία και δε μετατρέπει αυτή τη γνώση σε εργαλείο, σε όπλο και γενικότερα σε ενεργό-συνειδητή δράση για το χτύπημα του κακού στη ρίζα του, τότε -όντως- στέκεται καταδικασμένος να ζει ξανά και ξανά τα ίδια δεινά: φτώχεια, ανεργία, πείνα, πόλεμο, προσφυγιά... Γι’ αυτό και 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή οι εικόνες φρίκης του ιμπεριαλιστικού πολέμου και των καραβανιών των ξεριζωμένων συνεχίζουν να είναι -δυστυχώς- εικόνες πολύ γνώριμες: στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία, κ.α».

Επισήμανε ακόμη ότι «ο πόλεμος και η προσφυγιά δεν είναι ‘φυσικά φαινόμενα’.. Τόσο ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος όσο και η προσφυγιά αποτελούν εγγενή, φυσικά χαρακτηριστικά (κομμάτι του DNA), του ίδιου του σάπιου, ανθρωποφάγου συστήματος οργάνωσης και λειτουργίας του σύγχρονου κόσμου. Του συστήματος αυτού, που ονομάζουμε καπιταλισμό». Ωστόσο, όπως σχολίασε «αυτή η βασική, θεμελιώδης αλήθεια, λείπει εντελώς (όχι τυχαία) από τη διαχρονική εξιστόρηση των γεγονότων της Μικρασιατικής Εκστρατείας και Καταστροφής (όπως λείπει φυσικά και φέτος από τις δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- σχετικές εκδηλώσεις και αφιερώματα με αφορμή τη συμπλήρωση ενός αιώνα από τα γεγονότα).»

Στη συνέχεια παρουσίασε τις αιτίες της Μικρασιατικής Καταστροφής, που δεν είναι άλλες από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς της εποχής και τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης, τότε όπως και τώρα, «να αυξήσει το δικό της κομμάτι από τη λεία του πολέμου», κι υπογράμμισε ότι ο «ιμπεριαλιστικός πόλεμος, είχε τραγικές συνέπειες και για τον ελληνικό λαό, ο οποίος κλήθηκε να σηκώσει τα δυσβάσταχτα βάρη του, τόσο στο μέτωπο όσο και στα μετόπισθεν».

Επίσης, αναφέρθηκε στη σκληρή εκμετάλλευση που έζησαν οι πρόσφυγες ερχόμενοι στη συνέχεια στην Ελλάδα ως εργατικό δυναμικό από το μεγάλο κεφάλαιο, που τους ξεζούμιζε για να αυγατίζει τα κέρδη του. Αλλά και στο πώς το νεαρό Κομμουνιστικό Κόμμα τότε, πρωτοστάτησε από την πρώτη στιγμή στην οργάνωση της πάλης των προσφύγων εργατών για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων τους, στο πλάι των ελλήνων εργατών, παλεύοντας κι ενάντια στο «ρατσιστικό μίσος έναντι των προσφύγων, στη λογική του ‘διαίρει και βασίλευε’» που η αστική τάξη από την αρχή προσπάθησε να καλλιεργήσει.

Κλείνοντας την ομιλία του τόνισε ότι «οι δεσμοί του ΚΚΕ με τη φτωχολογιά των προσφύγων που σφυρηλατήθηκαν στο καμίνι της ταξικής πάλης κατά τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής τους στην Ελλάδα, όχι μόνο άντεξαν, αλλά και ατσαλώθηκαν ακόμη περισσότερο με την πάροδο του χρόνου: στην πάλη κατά των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους, στις μάχες του Δεκέμβρη του 1944, στην κρίσιμη ταξική σύγκρουση του 1946-1949, στους σκληρούς αγώνες που δόθηκαν μέσα σε συνθήκες άγριας αστικής τρομοκρατίας το 1950-1967, στην πάλη κατά της δικτατορίας, στους πολλούς και πολύμορφους αγώνες που δόθηκαν μετά το 1974, έως και τις μέρες μας!

Και συνεχίζουμε, μαζί, στην πάλη για την οριστική κατάργηση της αιτίας που γεννά όλα αυτά τα δεινά για τον εργαζόμενο άνθρωπο, τη φτώχεια, την ανεργία, την πείνα, τον πόλεμο και την προσφυγιά. Για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την ανατροπή αυτού του σάπιου και ανθρωποφάγου συστήματος, του καπιταλισμού. Και για το κτίσιμο ενός κόσμου πραγματικά ειρηνικού, πραγματικά ελεύθερου, πραγματικά ανθρώπινου. Όπου ο εργαζόμενος άνθρωπος θα είναι ο πραγματικός κύριος του μόχθου του, του τόπου και της μοίρας του. Για το σοσιαλισμό.».

Μετά την παρουσίαση ακολούθησε συζήτηση που στάθηκε στις ιστορικές αναλογίες των ιστορικών γεγονότων με το σήμερα, το ρόλο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων εκείνης της εποχής και τα διαχρονικά ιστορικά διδάγματα, το ρόλο της νεαρής επαναστατημένης Ρωσίας κ.α. 

Στο χώρο της εκδήλωσης λειτούργησε και έκθεση ντοκουμέντων, με πλήθος φωτογραφιών και πρωτοσέλιδων από εφημερίδες της εποχής που παρουσίαζαν τον ερχομό και την οργάνωση της ζωής των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν και στο νησί της Χίου το 1922.

Επίσης, λειτούργησε και βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», απ’ όπου οι παραβρισκόμενοι μπορούσαν να προμηθευτούν νέα αυτή έκδοση, η οποία έγινε ανάρπαστη.

Το πρώτο μέρος της βιβλιοπαρουσίασης:

Το δεύτερο μέρος της συζήτησης και των ερωτήσεων: