Σήμερα σε ολόκληρο το νησί ακούστηκε δυνατή η φωνή των εργαζομένων των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας οι οποίοι συλλογικά και οργανωμένα διατράνωσαν τη θέλησή τους να χτυπηθούν οι αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης αναδεικνύοντας τους υπεύθυνους, που και στον τόπο μας αποτελεί η ντόπια πλουτοκρατία και τα κόμματά της.
Παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, απ' το χάραμα, δυνάμεις του ΠΑΜΕ της ΠΑΣΕΒΕ του Συλλόγου Γυναικών και του ΜΑΣ έδωσαν τον ταξικό παλμό έξω από τους χώρους δουλειάς περιφρουρώντας την απεργία και ενισχύοντας τη θέληση των εργαζομένων κόντρα στην τρομοκρατία των εργοδοτών. Η συμμετοχή των απεργών στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα ήταν σημαντική και ανοίγει προοπτικές για μεγαλύτερη συσπείρωση και δράση.
Η δράση της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Χίου και του Εμπορικού Συλλόγου έφερε θετικά αποτελέσματα αφού ήταν σχεδόν καθολικό το κλείσιμο των καταστημάτων.
Νέκρωσαν το εμπορικό κέντρο οι τράπεζες, ο δήμος, η περιφέρεια, το Νοσοκομείο και το ΙΚΑ και σε ικανοποιητικά επίπεδα ήταν η απεργία στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Αρκετά γιαπιά και μικρές επιχειρήσεις δεν δούλεψαν.
Οι ταξικές δυνάμεις, υπό βροχή, έκαναν πορεία στους δρόμους της Βενιζέλου και της Απλωταριάς μεταφέροντας το μήνυμα του αγώνα και της ρήξης, αναδεικνύοντας ότι μοναδική διέξοδο αποτελεί η αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων, η ρήξη με τα μονοπώλια, η συγκέντρωση δυνάμεων για την εξουσία των εργαζομένων.
Για μια ακόμη φορά, οι ανακοινωθείσες συγκεντρώσεις των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΕΚ Χίου και ΝΤ ΑΔΕΔΥ) καθώς και των αυτοαποκαλούμενων αριστερών δυνάμεων (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), κατέληξαν τελικά σε μια κοινή πορεία. Οι συγκεντρώσεις των δυνάμεων αυτών προσπάθησαν μηχανιστικά, προβοκατόρικα και ετσιθελικά να μιμηθούν τάχα τις λαϊκές κινητοποιήσεις στον Αραβικό κόσμο με κατάληψη - φιάσκο στο Δ. Χίου όπου κυριάρχησαν οι μεταξύ τους συγκρούσεις. Οι προσπάθειες αυτές δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το προπέτασμα καπνού για τον εγκλωβισμό της λαϊκής αγανάκτησης σε συνθήματα αδιέξοδα, διαχείρισης του συστήματος, καθώς και “επαναστατικών” συνθημάτων όπως "να φύγει η κυβέρνηση", "αναδιαπραγμάτευση του χρέους" κλπ.
Προσπάθειες, που επιβεβαιώνουν απόλυτα τις εκτιμήσεις που έγιναν στο Ριζοσπάστη την Τρίτη 22/2 στην σελίδα 40 με τίτλο “Επικίνδυνη Πολιτική”.