Στον πανεπιστημιακό χώρο η ΔΗΠΑΚ-η παράταξη που συσπειρώνονται ανένταχτοι και προοδευτικοί πανεπιστημιακοί μαζί με του κομουνιστές- έγκαιρα, με καθαρό και προφητικό λόγο, προειδοποίησε για τον ραγιαδισμό της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ που, παρότι γνώριζε τις παγίδες στην πορεία που επέλεξε, παρότι η πορεία αυτή περνούσε μέσα από ένα ναρκοπέδιο που θα τίναζε το δημόσιο πανεπιστήμιο στον αέρα, επέλεξε τον δρόμο της καταστροφής παρασύροντας μαζί της ένα μεγάλο μέρος των πανεπιστημιακών οι οποίοι τώρα πλέον το «φυσάνε και δεν κρυώνει».
Ο πανεπιστημιακός «Καλλικράτης» με το νέο νόμο πλαίσιο που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συμπληρώνοντας εκείνον της ΝΔ του οποίου ακόμα το μελάνι δεν στέγνωσε, αποτελεί πλέον ζοφερή πραγματικότητα.
Ό,τι απέμεινε από το δημόσιο πανεπιστήμιο κατεδαφίζεται και στη θέση του προβάλλει το πανεπιστήμιο Ανώνυμη Εταιρεία με πελάτες τους φοιτητές και εξασφαλισμένο εισοδήματα τα λογής λογής δίδακτρά τους και τις πιστοποιήσεις τους.
Από κοντά και οι νέοι Δήμοι εκτρώματα μιας οικονομικής ολιγαρχίας , που επιθυμεί να διαχειριστεί όλες τις εκπαιδευτικές εκφάνσεις με τις δυνατότητες και τη λογικής ενός «μαθητευόμενου μάγου», που υπακούει στα κερδώα αιτήματα της παγκόσμιας καπιταλιστικής ελίτ.
Την ίδια στιγμή στις Βρυξέλλες προωθείται (προφανώς με την ανοχή των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων της χώρας) το φίμωμα της μόνης φωνής η οποία μπορεί να αντισταθεί ακόμα στα κελεύσματα του οικονομικού απολυταρχισμού και της ασυδοσίας: Της φωνής των κομμουνιστών, των ανένταχτων αριστερών των κάθε λογής ριζοσπαστών προοδευτικών ανθρώπων που συμπονούν και υπερασπίζουν την εργατική τάξη, τους μικρομεσαίους και τους αυτοαπασχολούμενους. Οι αγώνες τους, η μόνη ελπίδα για ανθρώπινη διέξοδο από την κρίση, στιγματίζονται ως εξτρεμιστικοί.
Την ίδια ώρα, φερέφωνα της ελληνικής συνιστώσας του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού-μονοπωλιακού συστήματος εξουσίας, με ύφος νταή γερμανοτσολιά, καθυβρίζουν τους κουμουνιστές και το ΠΑΜΕ, εγκαλώντας ταυτόχρονα το σύνολο σχεδόν του λαού για διαφθορά.
Όλα αυτά, και άλλα περισσότερα που έρχονται, προωθούνται προφανώς για να ανοίξει ο δρόμος για το μεγάλο βήμα που θα αποτολμήσουν στον χώρο του Αιγαίου τα παγκόσμια μονοπώλια: το ξεπούλημα της μεγάλης ενεργειακής περιουσίας των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας αντί «πινακίου φακής» και με το ρίσκο της πολεμικής ανάφλεξης πέρα για πέρα ανοικτό.
Φαίνεται πλέον καθαρά ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι συγκυριακά γεγονότα αλλά κομμάτια ενός καλοστημένου σχεδίου! Η εργατική τάξη όμως τους έχει πάρει χαμπάρι και κρατά γερά στα χέρια της την αντίδραση στα τεκταινόμενα. Όπως τότε, εβδομήντα χρόνια πίσω, όταν οι δυνάμεις της αντίδρασης και οι γερμανοτσολιάδες κατατρομοκρατούσαν τον λαό παραμυθιάζοντάς τον ότι όλα είχαν τελειώσει και ο Δημοκρατικός Στρατός τάχατες το ‘χε βάλει στα πόδια….και ήλθε ο ηρωικός αγώνας της 22ης Ταξιαρχίας στην Ραμπατίνα (στον οποίο υποκλίθηκε και ο μοναρχοφασισμός) για να μετατρέψει σε φυγάδες τους λυπόψυχους του Εθνικού Στρατού και να σπείρει μια πελώρια κραυγή πάνω από την Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις «Έσπασε το μέτωπο..», έτσι και τώρα που σε λίγες μέρες οι αστοί κυβερνήτες μας και συγκυβερνήτες μας θα βαυκαλίζονται για την εθνική μας γιορτή, πρέπει να πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει :Ένα μεγάλο λαϊκό ΟΧΙ!
Η εργατική τάξη, οι μικρομεσαίοι και οι αυτοαπασχολούμενοι, εβδομήντα χρόνια μετά έχουν ακόμη μια τεράστια παρακαταθήκη πείρας και ιδεολογικών αγώνων σημαδεμένων από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που θα τους δώσει την δυνατότητα να σπάσουν αυτή τη φορά το μέτωπο των μονοπωλίων και της οικονομικής ασυδοσίας….τρομοκρατώντας με αυτόν τον τρόπο τους τρομοκράτες…»
Γιάννης Καρκαζής
Πρώην Κοσμήτορας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Καθηγητής
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Χίου με την
«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ- Αγωνιστική Πρωτοβουλία»
