ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗ ΧΙΟ
Συνέχισε το παιχνίδι «εντυπωσιασμού» και κοροϊδίας του λαού η κυβέρνηση, προβάλλοντας την πρόθεσή της να παρέμβει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για την υπόθεση των αποζημιώσεων των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου.
Η απόφαση της κυβέρνησης να ασκήσει το δικαίωμα της παρέμβασης στη διένεξη μεταξύ της Γερμανίας και της Ιταλίας που εκκρεμεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την αποζημίωση του Διστόμου, όσο και αν επιχειρείται να ντυθεί με το κουστούμι του «εθνικού συμφέροντος», δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μια κίνηση εντυπωσιασμού και αποπροσανατολισμού του λαού.
Πίσω από τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες κρύβεται ότι:
1) Η κυβέρνηση εγείρει αποσπασματικά μόνο το θέμα των αποζημιώσεων για τις θηριωδίες των ναζιστικών στρατευμάτων στο Δίστομο και «θάβει» συνειδητά το ζήτημα της επιστροφής του κατοχικού δανείου, τα ποσά που προκύπτουν από τη Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946), την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών κλπ. (αποζημιώσεις συνολικού ύψους 164 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους).
2) Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτή που το 2002 - με υπουργό Εξωτερικών το σημερινό πρωθυπουργό - απαγόρευσε με απόφαση του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλου την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου που βρίσκονται στην Ελλάδα. Αυτή η κυβερνητική επιλογή, «πάγωνε» την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς (137/1997), το οποίο, μετά από προσφυγή των Διστομιτών, υποχρέωνε το γερμανικό δημόσιο να καταβάλει αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων.
Πάγωνε επίσης την απόφαση του Αρείου Πάγου (11/2000), με την οποία απορρίπτονταν οι γερμανικές αιτιάσεις περί ετεροδικίας, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και κατέστη αμετάκλητη η απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, σύμφωνα με την οποία επιβαλλόταν η δήμευση περιουσίας του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα.
Μετά το μπλοκάρισμα από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, οι κάτοικοι του Διστόμου αναγκάστηκαν τελικά να προσφύγουν στα ιταλικά δικαστήρια, διεκδικώντας τις αποζημιώσεις! Τα ιταλικά δικαστήρια στη Φλωρεντία τους δικαίωσαν. Στη συνέχεια, η Ιταλία και η Γερμανία συμφώνησαν στις 18 Νοέμβρη του 2008 να παραπέμψουν την ανακύψασα μεταξύ τους διαφορά στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Με βάση αυτή τη συμφωνία, η Γερμανία υπέβαλε στις 22 Δεκέμβρη 2008 αίτηση στο δικαστήριο, με την οποία ζητούσε να αναγνωριστεί ότι η Ιταλία δε σεβάστηκε το προνόμιο δικαιοδοτικής ασυλίας της αιτούσας (καθεστώς ετεροδικίας). Ο πρωθυπουργός, που σήμερα επιδίδεται σε ανέξοδες κορόνες και καταθέτει αίτημα για να παραστεί η κυβέρνηση στο Δικαστήριο της Χάγης, θα μπορούσε πολύ απλά να υλοποιήσει τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων και να προχωρήσει η κατάσχεση των γερμανικών ακινήτων που βρίσκονται στην Ελλάδα, παράλληλα με την ανάδειξη συνολικά του όλου θέματος των αποζημιώσεων.
3) Το 2002 υπήρξε απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία τα ελληνικά δικαστήρια είναι αναρμόδια να δικάσουν το γερμανικό δημόσιο, με το αιτιολογικό ότι οι αποζημιώσεις είναι θέμα διακρατικών υποθέσεων. Επικαλούμενες αυτήν τη δικαστική απόφαση, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ήταν αυτές που ανέχονταν το καθεστώς της «ετεροδικίας», το οποίο απαιτούσε η Γερμανία, καθιστώντας επί της ουσίας αναρμόδια τα ελληνικά δικαστήρια να δικάσουν προσφυγές που αφορούν στο γερμανικό δημόσιο.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να περιοριστεί απλώς στην παρέμβαση υπέρ των θυμάτων του Διστόμου, αλλά οφείλει να επιδιώξει την είσπραξη και των υπολοίπων οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (...) αλλιώς η παρέμβαση στο Δικαστήριο της Χάγης θα γίνει μόνο για λόγους εντυπώσεων» τονίζει από την πλευρά του το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
